Actio pauliana as a form of creditor protection

An actio pauliana, or fraudalent transfer, is a civil causa of action. It arises in relations between debtor and creditor, particularly with reference to insolvent debtors. The cause of action is typically brought by creditors or by bankruptcy trustees. The first of all, the transfer will be fraudulent if made with actual entent to hinder, delay or defraud any creditor. If a transfer is made with the specific Entent to avoid satisfying a specific liability, then actual intent is present. This legal srtucture is derived from Roman law. An action to complement the protection of creditors, where he server a special – interdictum fraudatorium. His goal was to invalidation of acts done to detriment of creditors by the debtor. An action Pauliana can be guided both against debtor, as well as against third partie that have enhanced its activity. The use of the action to set aside is the opportunity to appeal legal action.

Actio Pauliana, inaczej skarga pauliańska jest powództwem przysługującym wierzycielom w razie ich pokrzywdzenia przez działania dłużnika. Skarga pauliańska wywodzi się z prawa rzymskiego. Powództwo to uzupełniało ochronę wierzycieli, której służył interdykt pretorski. Akcję pauliańską można było kierować zarówno przeciwko dłużnikowi, jaki i isibie trzeciej. W stanie zbliżonym do pierwowzoru znalazła odzwierciedlenie w większości ustawodawstw europejskich. Funkcją skargi pauliańskiej jest zabezpieczenie intersów wierzyciela w przypadku nielojalnego postępowania dłużnika, ktory doprowadza swój majątek do stanu zagrażającemu zaspokojeniu wierzyciela. Skutkiem wystąpienia z powłództwem pauliańskim jest orzeczenie przez sąd bezskuteczności względnej czynności prawnej.