Minority group in soviet Podole (Interwar period)

Mniejszości narodowe tworzyły specyficzną wielonarodową grupę, która odrózniała Podole spośród innych okręgów Ukrainy. Badany okres był czasem zmian w politycznym i społeczno-gospodarczym życiu narodu. Zaszły znaczące zmiany w aspekcie polityki narodowościowej. Z dojściem do władzy bolszewików ogłoszono program równości wszystkich narodów. Gdy przewagę uzyskali narodowych komuniści na początku lat 20-tych doszło do poważnych zmian, zwłaszcza w sferze stosunków miedzy narodowościami, w rozwoju kultury, powstały sieci szkół, wydawano gazety i czasopisma. Prowadzono działania mające na celu wspomaganie rozwoju mniejszości narodowych, jednak wszystko to miało komunistyczne zabarwienie. Nie można jednak oceniac w sposób ścisle negatywny radziecką politykę narodowościową, gdyż miała zarówno pozytywne tak i negatywne cechy.Największa mniejszość narodowa, Żydzi w latach 20-tych poczuła się po raz pierwszy równouprawnionym narodem. Została zlikwidowana „linia osiedlenia” i ograniczenie w znalezieniu pracy. Część działań państwa, skierowano na rozwój oświaty i ośrodków kulturalnych, pojawiły się żydowskie administracyjne jednostki. Jednak takie wydarzenia jak; „sanacja gospodarcza”, wymuszone przesiedlenia, wielka ilość Żydów w partyjnej strukturze prześladowanie rabinów, zrujnowanie obiektów sakralnych przyniosły negatywne skutki Żydom. Ogółem, działania radzieckiej polityki narodowościowej w latach 20-tyh w stosunku do Żydów, były jednak pozytywne. W tym okresie zwiększyła się sieć szkół narodowych, upowszechnił się język narodowy i kultura.Specyficzna była pozycja podolskich Polaków na początku lat 20-tych. Sytuacja zagraniczna, jeżeli chodzi o złe relację polityczne miedzy Polską a ZSSR oraz wewnętrzne - nie zaakceptowanie przez Polaków władzy radzieckiej, ich poziom nieufności i wrogości do władzy radzieckiej, był nie zwykle wysoki. Przed władzą powstał problem likwidacji tej wrogości dlatego w stosunku do nich również były wprowadzone reformy administracyjne szkolnictwa, kultury. Często bolszewicy ustępowali np., w kwestii religii, gdzie byli zmuszeni wypuścić wcześniej zaaresztowanych księża. Miało to pozytywne znaczenie, w rozwoju oświaty i kultury. Polacy, którzy zachowali swoją narodowość, zaczęli się do niej przyznawać.Według zapisu z 1926 r. na Podolu istniało 41 narodowości. Oprócz Polaków i Żydów zwartymi grupami zamieszkiwali Podole Rosjanie, Niemcy, Czesi, Mołdawianie. W stosunku do nich także były przeprowadzone działania, które sprzyjały ich rozwojowi. Zwracano uwagę nawet na najmniejsze grupy narodowościowe. To uświadamia jaką wagę przywiązywali komuniści do kwestii narodowościowej. Stosunkowo pozytywne poruszenia radzieckiej polityki w 20-tych latach były całkiem zrujnowane, podczas zmiany kierunku polityki radzieckiej w latach 30-tych. Powstanie reżimu totalitarnego oraz postępująca centralizacja i unifikacja państwa, bazująca się na ideach mocarstwowych, które były zamaskowane pod hasłami internacjonalnymi. Konflikty międzyetniczne dały kierownictwu podstawę „politycznej niepoważności”, przeprowadzenia deportacji mniejszości narodowych do wschodnich części ZSRR. Największych represji spośród mniejszości narodowych Podola doznali Niemcy i Polacy, ci z nich, przeciwko którym nie było rozpoczęto postępowanie sądowe, byli deportowani do Kazachstanu i Syberii. Jedyna mniejszość, która nie zaznała szkód w tym czasie byli Rosjanie. Lata 30-te okazały się czarną kartą w historii mniejszości narodowych,. a ten okres trzeba ocenić raczej negatywnie.

Minority group in Ukraine