Romantyczny rodowód „Dzienniczka” Faustyny Kowalskiej. Analiza problemu na podstawie zestawienia tekstu Dzienniczka” z III częścią „Dziadów” Adama Mickiewicza

This thesis is a new view at the “Diary” written by Sr. Faustyna Kowalska. The main argument of this essay is: the “Diary” has romantic origin – it is strongly connected with polish romanticism. All analyses are based on a comparison between “Diary” and “Dziady” part III by Adam Mickiewicz.The masterpiece of Adam Mickiewicz is the best sample to prove the connections between the text written by Faustyna and some specific romantic ideology; “Dziady” is a poem, that include the most important and characteristic features of polish romanticism.In the first chapter it is tried to be proved, that the history of Catholic Church linked polish romanticism with religion very strong, and, as a result, there is a connection between the text of the “Diary” and the masterpiece written by Mickiewicz.The second chapter is a language analysis. It contains the comparison between two discussed texts. It is necessary to be said, that this analysis contains two completely different types of language: artistic style of Mickiewicz and common, sometimes incorrect language of Faustyna.The last chapter is a comparison between the character of Faustyna described in the Diary and three “mystics” that appears in “Dziady”: Konrad, Ewa and Father Piotr. Konrad is the most problematic question - described as a poet and a genius, is on his way to be a mystic and a prophet.To sum up, this thesis tries to answer the questions: where is a place for the Diary in the polish literary tradition, is it possible to distinguish a romantic poet from a mystic, who is a mystic in romanticism and who is a poet, finally: how romanticism changed the Catholic Church.

Niniejsza praca jest próbą nowego spojrzenia badawczego na “Dzienniczek” Faustyny Kowalskiej. Głównym problemem studium jest wpływ polskiego romantyzmu na tekst „Dzienniczka”, zarówno w jego formie, jak i treści. Analiza została oparta w całości na zestawieniu tekstu „Dzienniczka” z tekstem III cz. „Dziadów” Adama Mickiewicza. Arcydzieło Mickiewicza przyjmuje się w niniejszym opracowaniu za najlepszy probierz ideologii romantycznej – swoistą „najsilniejszą próbkę” polskiego romantyzmu.Rozdział pierwszy jest zarysem dziejów duchowości w Polsce. Ukazując historię Kościoła Katolickiego i jego silne powiązania z romantykami i romantyzmem, ilustruje się w niniejszym rozdziale zależności, jakie pośrednio zachodzą między Mickiewiczowskim romantyzmem a Dzienniczkiem Faustyny Kowalskiej.Rozdział drugi stanowi językową analizę porównawczą obu tekstów, uwzględniając odrębność artystycznego stylu Mickiewicza oraz prostego, czasem niepoprawnego języka Faustyny Kowalskiej. Analiza oparta jest w przeważającej części na tropieniu tradycji językowych, powtarzających się symboli oraz metafor.Ostatni, trzeci rozdział jest porównaniem opisanej w Dzienniczku sylwetki Faustyny z postaciami „mistyków” z III części „Dziadów”, do których zalicza się Konrada, Ewę oraz Księdza Piotra. Uwzględnia się podczas analizy problem z klasyfikacją Konrada jako mistyka – jest on na etapie mistycznej inicjacji, jawiąc się jako poeta i geniusz doświadczający mistycznej „ciemnej nocy”. Podsumowując cele niniejszej pracy, należy stwierdzić, iż jest ona próbą umieszczenia Dzienniczka wśród wpływów konkretnej tradycji literackiej. Podczas analizy postawiony zostaje także problem relacji poeta – mistyk, jak również zagadnienie wpływu ideologii romantycznej na polski Kościół Katolicki.