The evaluation of new aminoalkanol derivatives`s pharmacokinetics after intravenous administration in rats.

The aim of this work was to evaluate the pharmacokinetics of the two most active substances, aminoalkanol derivatives, after intravenous administration in rats.These substances were administered intravenously to rats at doses of 1, 5, 10 mg / kg for the substance called KM 408 and 2, 10, 20 mg / kg for substance called KM 416. Then determined the profile of changes in concentrations of test substances in the blood plasma of rats at certain points in time: 5 min., 15 min., 30 min., 1h, 2h, 3h, 5h. The dependence of the area under the plasma concentration curve as a function of the dose showed that the pharmacokinetic processes for both compounds are probably a linear function of concentration.Among the calculated individual pharmacokinetic parameters of both compounds only clearance values show statistically significant differences (p <0.02).Furthermore, the concentrations of test compounds in selected rat tissues (liver, kidney, lung, brain, intestine, heart, spleen, thymus) were determined after a single intravenous dose of 5 mg / kg (KM 408) and 10 mg / kg (KM 416) and there was a high rate of distribution to tissues. To evaluate the efficacy and possibility of using of the compounds KM 408 and KM 416 requires further investigations.

Celem niniejszej pracy była ocena farmakokinetyki dwóch najbardziej aktywnych związków, pochodnych aminoalkanoli, po podaniu dożylnym u szczura.Związki te podawano dożylnie szczurom w dawkach 1; 5; 10 mg/kg m.c. dla związku KM 408 oraz 2, 10, 20 mg/kg m.c. dla związku KM 416. Następnie wyznaczano profil zmian stężenia badanych substancji w osoczu szczura w określonych punktach czasowych: 5 min., 15 min., 30 min., 1h, 2h, 3h, 5h. Zależność pola pod krzywą zmian stężenia jako funkcja dawki wykazała, że procesy farmakokinetyczne dla obu związków są prawdopodobnie liniową funkcją stężenia. Spośród obliczonych indywidualnych parametrów farmakokinetycznych obu związków jedynie wartości klirensu wykazują istotne statystycznie różnice (p<0.02).Ponadto oznaczano stężenia badanych związków w wybranych tkankach szczura (wątroba, nerki, płuca, mózg, jelito, serce, śledziona, grasica) po jednorazowym dożylnym podaniu w dawce 5 mg/kg m.c. (KM 408) i 10 mg/kg m.c. (KM 416) i zaobserwowano wysoki wskaźnik dystrybucji do tkanek. Ocena skuteczności i możliwości zastosowania związków KM 408 i KM 416 wymaga dalszych badań.