Conceptions and Realizations of the Poetic Word in the Poetry of the Interwar Period. Based on Selected Poems.

Creating may use many forms – clay, bone or wood. Yet a word may also be one of them. In his dissertation, Łukasz Szeliga, addresses the topic of conceptions and realizations of the poetic word in the interwar poetry. On the basis of selected poems, the author ponders over the significance of a word for the writers of the time – was it only a device for building lines and stanzas or perhaps there was more to it. The dissertation is divided into two chapters, the first of which is devoted to the conceptions of words that appear in the poetry of Anatol Stern, Julian Tuwim and Bolesław Leśmian; whereas the second chapter is concerned with the realizations of the poetic word in the works of Tytus Czyżewski and Jan Brzękowski. Analyzing the poems of these writers, the author distinguishes between four concepts of the poetic word, which he links with the divine and primal. Referring to the literary sketches of Leśmian and “the integral poetry” of Brzękowski, Szeliga lays emphasis on the role of rhythm and sound in the interwar poetry, which is presented in the second chapter of the thesis. The focus is also on the matter of indefinite nature of the poetic word. The dissertation of Łukasz Szeliga is a sketch of the question of a word in the 1918 - 1939 poetry.

Stwarzać można na wiele sposobów – z gliny, kości czy drewna. Ale można także ze słowa. W pracy Łukasza Szeligi zostaje podjęty temat koncepcji i realizacji słowa poetyckiego w liryce dwudziestolecia międzywojennego. Na przykładzie wybranych utworów autor zastanawia się czym było słowo dla ówczesnych twórców – narzędziem do kreślenia wersów i strof czy czymś znacznie więcej. Praca podzielona została na dwa rozdziały. Pierwszy poświęcony jest koncepcjom słowa, jakie jawią się w wierszach Anatola Sterna, Juliana Tuwima oraz Bolesława Leśmiana. Drugi zajmuje się realizacją słowa poetyckiego w twórczości Tytusa Czyżewskiego i Jana Brzękowskiego. Analizując wiersze wspomnianych pisarzy autor wyodrębnia cztery koncepcje słowa poetyckiego, które wiąże m.in. z tym, co boskie i pierwotne. Szeliga – odwołując się np. do szkiców literackich Leśmiana oraz „poezji integralnej” Brzękowskiego – podkreśla rolę rytmu i dźwięku w poezji dwudziestolecia międzywojennego, co ilustruje przykładami w drugim rozdziale pracy. Autor zwraca także uwagę na sprawę niedookreśloności słowa poetyckiego. Praca Łukasza Szeligi stanowi szkic nad kwestią słowa w poezji lat 1918 – 1939.