Forms of remembering as a try of establishing ones identity in Ogrody written by Jarosław Iwaszkiewicz

In my work I focused on different forms of remembering, although being a part of identity in Jarosław Iwaszkiewicz’s novel Ogrody. First type of remembering is that connected with the place. The main motif is the garden which is space itself and also is a cultural space. Garden became dichotomous, it presents the state of narrator, who through the appurtenance to the garden shows that he belongs to the past. Narrator also is remembering by his own body. He feels the world with his senses and that experience became polisensual. The important thing is also the erotic part, hiding homosexuality of the author. The last way of remembering is creation of the narrative, author is trying to tell the story of his life with the writing. Symbolicly the Book became a metaphor of life. All of these ways of getting back to his past are also the ways of building the identity of the person who remember. In the present it’s called ‘the time of the memory’, remembering became a responsibility which has to be taken to save the past values.

Praca ma na celu zbadanie różnych form pamiętania, stanowiących próbę ukonstytuowania tożsamości w opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza Ogrody. Pierwszym sposobem pamiętania jest pamiętanie poprzez miejsca. Nadrzędną figurą opowiadania Iwaszkiewicz czyni motyw ogrodu, będący zarówno przestrzenią własną jak i kulturową. Ogród staje się figurą dychotomiczną, wyraża stan mentalny podmiotu pamiętającego, który poprzez deklarację przynależności do świata ogrodów udowadnia, że jego miejsce jest w przeszłości. Narrator pamięta również poprzez swoje ciało: doświadcza świat na wielu poziomach zmysłowych, czyniąc ze swoich przeżyć doświadczenie polisensoryczne. Istotna staje się tu również kwestia erotyki, maskowanych popędów homoseksualnych samego autora. Ostatnią z form pamiętania jest tworzenie narracji o sobie, próbą wyrażenia, poprzez tekst, historii własnego życia. Symbolem tego pragnienia staje się motyw Życia jako Księgi. Wszystkie te formy powrotu do własnych wspomnień mają na celu zbudowanie tożsamości osoby, która pamięta. We współczesności, nazywanej ,,czasem pamięci” pamiętanie staje się obowiązkiem, który należy podjąć, aby ocalić tak ,,ja”, jak i dawne wartości.