Polska - demokracja skonsolidowana?

The issue of consolidation of the Polish democratic system and civil society, has become a keynote of presented master thesis. Many researchers considered that the democratization process in the countries of Central and Eastern Europe, is completed. However, the prospect of looking at democracy in Poland through the prism of only legislation does not give a complete view of reality. Despite the legal provisions that provide democratic political system. Although Poland is the members international organizations, which unite only democratic state with a market economy, it is difficult to say about the finished transformation in Poland.The author looks at the changes in Poland from the legal perspective, but also, if not primarily, from the perspective of society, which, after years of operation of the system of real socialism was not prepared to operate in a democracy. That weakness by many called anomie time of transition, expressed in not fully consolidated the political scene, as well as the weak structures of civil society. The lack of clear standards of conduct, conflict of the model of democracy in Poland in the early nineties, pathology crippling political elite, disappointment by the first few years of democracy in Poland, make the Polish society, not quite able to act as a force legitimizing the system.

Zagadnienie konsolidacji polskiego systemu demokratycznego oraz społeczeństwa obywatelskiego, stało się myślą przewodnią przedstawionej pracy. Wielu badaczy procesu demokratyzacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, uznaje zjawisko to za zakończone. Jednak perspektywa spojrzenia na demokrację w Polsce przez pryzmat tylko i wyłącznie uregulowań prawnych, nie daje pełnego obrazu badanej rzeczywistości. Mimo zapisów prawnych, świadczących o demokratyzacji systemu politycznego, mimo przyjęcia Polski do organizacji międzynarodowych, które w swej rodzinie chcą widzieć tylko i wyłącznie państwa demokratyczne z gospodarką rynkową, trudno powiedzieć o dokończonej transformacji w Polsce. Autorka patrzy na zmiany w Polsce przez pryzmat prawa, ale także, jeśli nie przede wszystkim, przez pryzmat społeczeństwa, które po latach funkcjonowania w systemie realnego socjalizmu, nie było przygotowane do działania w warunkach demokratycznych. Owa słabość przez wielu nazwana anomią czasów transformacji, wyraża się w nie do końca skonsolidowanej scenie politycznej, a także w słabych strukturach społeczeństwa obywatelskiego. Brak jasnych wzorców postępowania, konflikt ideowy o model demokracji w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych, patologie gnębiące elity polityczne, rozczarowanie pierwszymi latami demokracji w Polsce, sprawiają, że społeczeństwo polskie, nie do końca potrafi pełnić funkcję legitymizującą system.