Zarys dziejów i zagłady Żydów w Rabce na tle historii miasta i regionu.

Głównym założeniem mojej pracy magisterskiej było przedstawienie losówspołeczności żydowskiej Rabki. Udało mi się ustalić, jak duża była to społeczność. Począwszy od lat dwudziestych XIX wieku, kiedy miała miejsce pierwsza w Rabce konwersja z judaizmu na katolicyzm, przez miesiące poprzedzające wybuch II wojny światowej w 1939 roku, kiedy żydowska społeczność Rabki liczyła około 450 osób, po rok 1943, kiedy w Rabce przebywało w ukryciu zaledwie kilku Żydów. Stwierdziłam, że rabczańscy Żydzi zajmowali się głównie handlem i usługami, z których korzystali także chrześcijańscy mieszkańcy miejscowości. Stosunki między ludnością żydowską a katolicką układały się poprawnie, nie odnotowano wyraźnych przejawów antysemityzmu. Sytuacja Żydów rabczańskich pod okupacją nazistowską przedstawiała się podobnie jak w innych miejscowościach powiatu nowotarskiego. Pod pewnym względem Rabka różniła się jednak od sąsiednich miejscowości. Otóż w miejscowej willi „Tereska” znajdowała się niemiecka Szkoła Dowódców Policji Bezpieczeństwa i Służb Bezpieczeństwa, w której dokonywano masowych egzekucji na rabczańskiej ludności żydowskiej. W podsumowaniu pracy udało mi się przedstawić pokrótce informacje dotyczące Żydów rabczańskich, którzy przeżyli Holokaust.

The main aim of my thesis was to present the history of Jewish community of Rabka.