Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Natura ujarzmia kulturę, czyli kobiety w filmach Larsa von Triera.

Tytuł:
Natura ujarzmia kulturę, czyli kobiety w filmach Larsa von Triera.
Nature subjugates culture - women in Lars von Triers movies
Autorzy:
Kościankowska, Karolina
Słowa kluczowe:
DUALIZM – LARS VON TRIER – PŁEĆ – NATURA – KULTURA
DUALISM– LARS VON TRIER – GENDER – NATURE – CULTURE
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Inne
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
In my thesis I discuss several movies of Lars von Trier: Melancholia, Idiots, Breaking the Waves, Antichrist, Dancer in the Dark, Medea, Manderlay, Europe. I try to show how the process of formation of culture by nature, which Foucault called the "subjugation" (fr. assujettissement), is carried out by a specific representation of the dualisms typical for Western culture, like: male and female, normal and pathological, colonizing and colonized. In my work I used feminist, psychological and cultural theories, including: E. Goffman's concept of stigma, Elisabeth Grosz's theory of the body and the concept of false consciousness by A. Lipowska-Teutsch. I also make reference the philosophies of Decart and Nietzsche. I also refer to the Greek mythology. In conclusion, I try prove that the movies of Lars von Trier are not a simple repetition of patriarchal and anti-woman stereotypes, but rather a form of reflexive interpretation of the relationship between culture and nature.

W mojej pracy analizuję filmy Larsa von Triera: Melancholia, Idioci, Przełamując fale, Antychryst, Tańcząc w ciemnościach, Medea, Manderlay, Europa starając się wskazać, jak formowanie kultury przez naturę, które za Foucaultem nazywam „ujarzmianiem” odbywa się poprzez specyficzne rozegranie typowego dla kultury Zachodniej dualizmu poprzez specyficzne przedstawianie postaci kobiecych i męskich, normalnego i patologicznego oraz kolonizującego i tego, co skolonizowane. W mojej pracy wykorzystałam teorie feministyczne, psychologiczne i kulturoznawcze, w tym zwłaszcza: pojęcie piętna E. Goffmana, teorię ciała Elisabeth Grosz oraz pojęcie fałszywej świadomości A. Lipowskiej-Teutsch. Moja analiza filmów von Triera odwołuje się do filozofii Kartezjusza, Nietzschego oraz nawiązuje do mitologii greckiej. Podsumowując staram się wskazać, iż filmy von Triera nie są bezrefleksyjnym powtórzeniem patriarchalnych i antykobiecych klisz, ale stanowią raczej formę refleksyjnego odniesienia do relacji kultury i natury

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies