Samoocena jakości życia przez osoby starsze mieszkające w domach pomocy społecznej

Wobec starzenia się populacji problem zapewnienia jak najwyższej jakości życia w wieku starszym nabiera szczególnego znaczenia. Przemianom demograficznym towarzyszy stały wzrost odsetka ludzi starszych, którzy z różnych przyczyn nie mogą samodzielnie mieszkać i funkcjonować w domu. Jednym z czynników, który przyjmuje się za bardzo istotny w kształtowaniu jakości życia osób starszych, jest miejsce zamieszkania. Osoby mieszkające w domach pomocy społecznej mają inne problemy i potrzeby niż osoby mieszkające z rodziną. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości życia przez osoby starsze wiekiem mieszkające w domach pomocy społecznej. W szczególności badanie ma określić opinie pensjonariuszy na temat warunków życia, opieki, poczucia niezależności i poszanowani ich osoby. Na podstawie uzyskanych wyników zawartych w kwestionariuszu został stworzony kompleksowy obraz sytuacji życiowej osób starszych mieszkających w DPS.Z przeprowadzonych badań jednoznacznie wynika, że oprócz zapewnienia odpowiednich warunków bytowych oraz opieki medycznej w DPS niezbędne jest zwrócenie uwagi w kierunku poprawy zaspokojenia potrzeb relacji międzyludzkich. Seniorzy odczuwają przede wszystkim brak kręgu przyjaciół i znajomych. Wielu z nich brakuje rozmów i bliskości z drugą osobą. Niedosyt przebywania z ludźmi sobie życzliwymi wpływa niekorzystnie nie tylko na psychikę, ale również na zdrowie somatyczne mieszkańców. Zatem niezbędne jest współdziałanie wszystkich dziedzin życia w domu pomocy społecznej celem uzyskania jak najlepszej jakości osób w nich przebywających.Praca składa się z trzech rozdziałów: Pierwszy rozdział poświęcony został zdefiniowaniu jakości życia i czynników istotnie określających tę jakość.Drugi rozdział – omawia środowisko życia w placówce opieki stacjonarnej, porusza kwestię adaptacji w tym środowisku oraz przybliża specyfikę pracy z podopiecznymi.Trzeci rozdział przedstawia zagadnienia związane z badawczą częścią pracy.

-