Ustrój konstytucyjny Bośni i Hercegowiny a teorie Arenda Lijpharta.

Praca przedstawia główne założenia koncepcji Arenda Lijpharta – demokracji konsocjalnej i konsensualnej – które to zostały zestawione z rozwiązaniami przyjętymi w ramach bośniackiej konstytucji. Celem tego zabiegu było wykazanie analogii, a następnie stopnia i zakresu tych podobieństw. Wyjątkowy stopień zbieżności teoretycznych założeń A. Lijpharta z rozwiązaniami przyjętymi w ramach Konstytucji BiH, stanowiło punkt wyjścia dla oceny modelu demokracji przyjętego w tym postjugosłowiańskim państwie. Jako wyznaczniki obrano, za A. Lijphartem, „efektywność” i „jakość” demokracji, które to powinny osiągać, w ramach tych wskaźników, wyniki podobne (w przypadku efektywności) lub lepsze (w przypadku jakości) niż państwa, które przyjęły inne niż proponowane przez A. Lijpharta rozwiązania. Na podstawie przeprowadzonej próby badawczej tezy o wyższości demokracji konsensualnej w ramach wspomnianych dwóch wcześniej wyznaczników nie znalazły potwierdzenia.

The paper presents the main assumptions of Arend Lijphart's theories – consociational and consensus democracy – which have been compared with solutions adopted in the Bosnian constitution. The purpose of this action was to demonstrate analogy and later the rate and extent of these similarities. The extent to which A. Lijphart's theoretical model is concurrent with solutions that Bosnia and Herzegovina's Constitution contains was the point of origin for evaluation of the model of democracy adopted in this post-Yugoslavian country. "Efficiency" and “quality” of democracy were used as determinants. If A. Lijphart's assumptions were correct Bosnia should have had better overall scores (or at least equal in case of efficiency) within used indicators than countries which did not implement A. Lijphart's advice. On the basis of the research sample A. Lijphart's thesis about superiority of consensus democracy was not confirmed.