Albert Camus jako piewca kultury śródziemnomorskiej.

Celem niniejszej pracy jest ukazanie francusko-algierskiego pisarza Alberta Camusa jako piewcę kultury śródziemnomorskiej, popularyzatora myśli antycznej, czerpiącego inspirację do swoich dzieł ze spuścizny starożytnego Rzymu i Grecji, ale także człowieka, który urodzony i wychowany w Algierii, krainie położonej nad Morzem Śródziemnym, przenosił w swoje książki krajobrazy rodzinnych stron. Praca skupia się na tych rejonach twórczości Camusa, które zostały zainspirowane nie tylko literaturą i filozofią grecką, nie tylko myślą i historią rzymską, ale także atmosferą śródziemnomorskich miejsc. Autorka pracy rozpatruje „śródziemnomorskość” pisarza w dwóch aspektach – po pierwsze: „śródziemnomorskość” jako wyraz upodobania do tworzenia Algierii, pamiętającej czasy rzymskiej hegemonii, usianej rzymskimi zabytkami, miejscem akcji w dziełach literackich, po drugie jako źródło filozofii, zawartej w twórczości pisarza.

The purpose of this work is to present the French-Algerian writer Albert Camus as a glorifier of the Mediterranean culture. He was a popularizer of ancient thought, who drew inspiration for his works from the legacy of ancient Rome and Greece, but he was also a man who was born and raised in Algeria, a region of the Mediterranean Sea, and by this he carried his native landscapes into his books. This work focuses on an area of Camus's creativity which was not inspired only by the Greek literature and philosophy, nor just by Roman thought and history, but by both of those in addition to the Mediterranean atmosphere which transpires throughout the scenery and philosophy of his works.