Two genocides of XX century - Holocaust and the Armenian Genocide. Comparative analysis

Poniższa praca wpisując się w nurt badań nad ludobójstwem i ma na celu analizę porównawczą mechanizmów, jakie doprowadziły do dwóch bestialskich zbrodni człowieka przeciwko człowiekowi – pierwszego ludobójstwa XX wieku dokonanego na Ormianach oraz Shoah, które sprawiło, że świat już nigdy nie był taki sam.Praca została podzielone na cztery części. Pierwsza z nich służy przedstawieniu rozważań wstępnych, koniecznych do rozpoczęcia analizy zgromadzonej przez autorkę wiedzy. Podjęte zostały rozważania nad uznaniem Holokaustu jako wydarzenia wyjątkowego oraz ważnością genocide studies i koniecznością prowadzenia badań komparatystycznych nad ludobójstwami.Część II prezentuje podstawy teoretyczne dla opisu zachowania ludobójców. Omówione zostały doświadczenia zabijania i jego ocenę, w tym istotną rolę identyfikacji z wcześniejszymi sprawcami, sprzed właściwego ludobójstwa. Co więcej, scharakteryzowany został teoretyczny model transformacji masakr w zaplanowane i masowe zbrodnie ludobójcze autorstwa M. I. Midlarsky’ego, który posłużył jako podstawa teoretyczna do omówienia wybranych przypadków ludobójstw w kolejnej części. Najistotniejsze czynniki prowadzące do ludobójstwa to realpolitik i poczucie straty oraz jej konsekwencje: podjęcie ryzyka i jego minimalizacja, poczucie zagrożenia państwa, kompensacja strat oraz skłonność do altruistycznego poświęcenia jednostek w imię dobra całego narodu.W części III przeprowadzono analizę wybranych przypadków ludobójstw XX wieku – Holokaustu i ludobójstwa Ormian. Mówione zostało zastosowanie koncepcji realpolitik w wydaniu niemieckim i osmańskim oraz wpływ ponoszonych strat na sytuację Żydów oraz Ormian. Następnie podjęta została kwestia zdolności poświęcenie interesu partykularnego jako środka wymuszania jedności w podzielonych społeczeństwach. Na zakończenie tej części podjęty został temat postawy Niemiec wobec ludobójstwa Ormian, jako czynnika zewnętrznego zwiększającego liczbę ofiar, jednocześnie jako swoisty przykład wpływu zewnętrznego cynicznego realpolitik na działania eksterminacyjne. Ostatnia część jest próbą ogólnego podsumowania podjętych w pracy rozważań. Zarysowane zostały podobieństwa oraz różnice w analizie obu przypadków ludobójstw XX wieku, ukazujące w głównej mierze powtarzalność pewnych motywacji ludobójców. Na koniec omówione zostały długofalowe konsekwencje obu zbrodni, by pokazać jak ogromny wpływ na cały region, czasem cały glob mogą mieć kilkuletnie eksterminacyjne działania skierowane w stronę tylko jednej mniejszości narodowej. Zakończenie stanowią płynące z analizy wnioski, rokujące nadzieje na uniknięcie podobnych tragedii w przyszłości.

Understanding all of those elements is a practical way of achieve never again demand. Conclusions – free from ideological assumption and prejudice – should evolute into educational and instructional programs. The main aim is to create a societies resistant or, at least. aware of total political systems1. Perhaps through this knowledge of the past, societies will be able to counteract actions that have previously lead to genocidal situations.This thesis is an attempt to understands the process of transformation massacres into genocide on the examples of two biggest annihilations in XX century – Holocaust and Armenian genocide.