Ochrona programów komputerowych w świetle prawa autorskiego

Computer programs are specific result of human activity. They have many of the characteristics of literary works, but due to their nature, require special regulation. In the case of computer software is protected by both the form and the content, if it has features of individual creativity. Computer programs are usually collective works created by teams of programmers performing their duties to the employer. The amount of work and time needed to create a computer program is much higher than the cost of illegal, ie, without the knowledge or consent of the holders, duplication of the program. In Polish law, computer programs as works expressed in words, mathematical symbols or logos are protected under the Act on Copyright and Related Rights Act of February 4, 1994, the security model adopted by the Polish legislation corresponding to EU standards and is almost true to the transfer provisions of the First Directive the legal protection of computer programs Directive 91/250/EEC of 14 May 1991 The solutions adopted by the Directive, and then by the Polish legislature balanced the interests of both producers and software developers and users. However, in countries that have not implemented the Directive on the legal protection of computer programs Directive 91/250/EEC of 14 May 1991, the level of protection of computer programs is determined by the provisions of the Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights (TRIPS) and the Treaty of the WIPO copyright. Exclusive rights of the holder are indicated in the consolidated and amended version of Directive 2009/24/EC. Entity copyright is entitled to permanent or temporary reproduction of a computer program by any means and in any form, either in part or in whole. When displaying, running, or storing the program requires replication, then it is necessary to obtain a permit holder. Exclusive rights also include translation, organizing and making changes to the computer program, as well as the duplication of the results of these activities and public distribution, including the rental of the original computer program or of copies thereof. Restricted acts, in addition to distribution, do not require authorization of the entity authorized in a situation where they are required to use the program for its intended purpose. Munich Convention says, but to exclude patent protection for computer programs. Technical solutions containing computer programs are evaluated in terms of whether they patentable like any other application. Patentability is evaluated from the point of view of the technical nature of the solution. Report covering only a computer program is not patentable subject.

Programy komputerowe są specyficznym rezultatem ludzkiej działalności. Posiadają wiele cech charakterystycznych dla utworów literackich, jednak ze względu na swój charakter wymagają regulacji szczególnej. W przypadku programów komputerowych chroniona jest zarówno ich forma jak i treść, pod warunkiem posiadania przez nie cechy indywidualnej twórczości. Programy komputerowe zazwyczaj stanowią dzieła zbiorowe tworzone przez zespoły programistów wykonujących swoje obowiązki względem pracodawcy. Nakład pracy i czasu koniecznych do stworzenia programu komputerowego jest znacznie wyższy niż koszt nielegalnego, tj. bez wiedzy i zgody uprawnionych, powielenia programu. W polskim prawie programy komputerowe jako utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi lub znakami graficznymi są chronione na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. Model ochrony przyjęty przez polskie ustawodawstwo odpowiada standardom unijnym i stanowi niemal wierne przeniesienie postanowień pierwszej dyrektywy w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. Rozwiązania przyjęte przez wspomnianą dyrektywę, a następnie przez polskiego ustawodawcę równoważą interesy zarówno producentów i twórców oprogramowania jak i użytkowników. Natomiast w państwach, które nie implementowały dyrektywy w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r., o poziomie ochrony programów komputerowych decydują postanowienia Porozumienia w Sprawie Handlowych Aspektów Praw Własności Intelektualnej (TRIPS) oraz traktat WIPO o prawie autorskim. W ujednoliconej i znowelizowanej wersji Dyrektywy 2009/24/WE wskazane są wyłączne prawa przysługujące uprawnionemu. Podmiotowi praw autorskich przysługuje prawo do trwałego lub czasowego powielania programu komputerowego, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, zarówno w części jak i w całości. Jeżeli wyświetlanie, uruchamianie lub przechowywanie programu wymaga powielenia, wtedy konieczne jest uzyskanie zezwolenia uprawnionego. Prawa wyłączne uprawnionego obejmują też tłumaczenie, porządkowanie i wprowadzanie zmian do programu komputerowego, jak również powielanie wyników tych działań oraz publiczną dystrybucję, w tym wypożyczanie oryginalnego programu komputerowego lub jego kopii. Czynności zastrzeżone, oprócz dystrybucji, nie wymagają zezwolenia podmiotu uprawnionego w sytuacji, gdy są konieczne do korzystania z programu zgodnie z zamierzonym celem. Konwencja Monachijska mówi natomiast o wyłączeniu ochrony patentowej w stosunku do programów komputerowych. Rozwiązania techniczne zawierające programy komputerowe są oceniane z punktu widzenia posiadania przez nie zdolności patentowej tak jak inne zgłoszenia. Zdolność patentowa oceniana jest z punktu widzenia technicznego charakteru danego rozwiązania. Zgłoszenie obejmujące tylko program komputerowy nie będzie podlegało opatentowaniu.