The Concept of Empathy in Edith Stein's Philosophy as a Way to Discover and Transcend One's Self

The paper presents the concept of empathy in Edith Stein’s philosophy (mainly included in her doctoral thesis “On the Problem of Empathy”). This theory is one of the answers to the problem of knowledge about other minds and it is the new way of understanding the concept of empathy (Einfühlung) developed by German aestheticians. The main purpose of this investigation is to show the meaning of empathy in two aspects: anthropological and dialogical. The first and opening chapter presents the general characteristics of the concept of empathy. The second chapter deals with the empathy as an additional part of phenomenological method that helps to discover who is the man and what is the person's structure. The third chapter describes the empathy as a concept which can be understood and read in terms of the philosophy of dialogue. In this point it is necessary to consider the problem of solipsistic consequences in Husserl’s phenomenology. The concept of empathy in this paper is presented as a method that describes the human person who transcends one’s self by breaking the solitude and who is able to dialogue and live with others.

Celem niniejszej pracy jest zbadanie kategorii wczucia - opisanej przez Edytę Stein w jej pracy doktorskiej „O zagadnieniu wczucia”. Teoria przedstawiona przez Stein wpisuje się w szerszą problematykę poznania psychiki innego człowieka i jest nowym wykorzystaniem koncepcji wczucia (Einfühlung) stworzonej przez niemieckich estetyków. W tej pracy, oprócz przybliżenia, czym charakteryzuje się wczucie (rozdział I), postaram się przedstawić znaczenie tej kategorii na dwóch płaszczyznach: antropologicznej oraz dialogicznej. Po pierwsze – wczucie zostanie odczytane jako swoista, wpisana w metodę fenomenologiczną, droga do odkrycia tego, kim jest człowiek oraz jaka jest jego struktura bytowa, czym jest ludzkie ciało oraz sfera duchowa (rozdział II). Po drugie – wczucie będzie także potraktowane jako kategoria, która koresponduje z intuicjami dialogicznymi (rozdział III). Przy badaniu możliwości włączenia kategorii wczucia do nurtu dialogicznego, podjęte zostaną także nasuwające się przy tym największe problemy, a w szczególności solipsystyczne konsekwencje Husserlowskiej fenomenologii. Kategoria wczucia zostanie więc przedstawiona jako sposób na opisanie osoby ludzkiej, która to, przekraczając swoją samotność, może wchodzić w dialog z innymi.