Tattoo – between subculture and the creative industry

Do tej pory nie zostały podjęte żadne naukowe badania i obserwacje dotyczące zjawiska tatuażu, które definiowałyby czy tatuaż mieści się w pojęciu sektora kreatyw-nego. Celem mojej pracy było zbadanie komponentów tatuażu (sztuka, rzemiosło, przemysł), a także zbadanie, czy użyte przez Richarda Floridę określenie „klasa krea-tywna” jest odpowiednie dla ludzi tatuujących i tatuowanych. W mojej pracy przeanali-zowałam większość aspektów tatuażu pod kątem sektora kreatywnego. Metody badawcze, jakimi się posługiwałam, to głównie ankieta internetowa, której adresatami były osoby z co najmniej jednym tatuażem - ankietę tę wypełniły 204 osoby. Nadto przeprowadziłam wywiady z tatuatorami i przedstawicielem firmy rekru-tacyjnej. W mojej pracy wykazałam, że tatuatorzy to członkowie klasy kreatywnej, a sam tatuaż spełnia wszystkie warunki sektora kreatywnego. Nadto ponad 40% ankietowa-nych zostało przeze mnie zakwalifikowanych do klasy kreatywnej, uważam jednak, że statystyki te są zawyżone. Wnioski jakie płyną z mojej pracy, to przede wszystkim zja-wisko ambiwalentności tatuażu pod każdym jego kątem; zarówno w kontekście jego komponentów, jak i motywacji do jego wykonania, a także wzbudzania skrajnych emo-cji i postaw. We współczesnej Polsce rośnie tolerancja społeczna dla zjawiska, jakim jest tatuaż, jednak nie jest on jeszcze – i prawdopodobnie długo nie będzie - normą.

As far, there has been none scientific researches and observations conducted re-specting the phenomenon of a tattoo as a part of creative sector. That is why I have made my own research trying to explain the phenomenon of a tattoo in the XXI century. My aim was to analyze components of tattoo (art, craftsmanship , industry), and re-search whether the term “creative class” used by Richard Florida- is the right term for those who make tattoos, and those who get them. In my scientific essay I have analysed most aspects of tattoo from a creative sector angle. The methods I have used, are mainly questionnaires for those who wear tattoos. The questionnaire was done by 204 people. Moreover, I have interviewed tattoo-makers and representative of a human resources company that looks after the recruitment pro-cess. In my work I tried to prove that the tattoo-makers are members of the creative class, and a tattoo itself fulfills all the conditions of the creative sector. Furthermore, over 40% surveyed count among creative class, but I believe these statistics are exag-gerated. Conclusions of my dissertation are as follows: a tattoo is ambivalent from all possible points of view; including the context of its components as well as causing radi-cal reactions, emotions and attitudes. These days in Poland we can observe an increasing tolerance of tattoo’s phenomenon, but it hasn’t become a standard yet. It may take long to change that.