The big problem in a small area. Ethnic origins and ways to resolve the issue of Nagorno-Karabakh

Kwestia Górskiego Karabachu stanowi, począwszy od rozpadu ZSRR, kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i stabilności Kaukazu. Historycznie należący do Turków region zasiedlony został przez Ormian. Stało się to w XIX wieku przyczyną długotrwałego konfliktu, który nasilił się w dwudziestym stuleciu, angażując większą liczbę aktorów. Przybrał on międzynarodowy charakter w konsekwencji zmiany układu sił światowych w związku z rozpadem ZSRR. Najistotniejszą cechą problemu karabaskiego jest jego bogactwo obszaru w surowce energetyczne, jak również atrakcyjne położenie geostrategiczne regionu – w rejonie Morza Kaspijskiego. Czynniki te przyciągają uwagę państw regionu oraz mocarstw. Kwestię Górnego Karabachu podejmują organizacje międzynarodowe, zwłaszcza Grupa Mińska OBWE.

After the end of World War I and the Bolshevik revolution in Russia, the new Soviet rulers, as part of their divide-and-rule policy in the region, established the Nagorno-Karabakh Autonomous Region, with an ethnic Armenian majority, within the Soviet Socialist Republic of Azerbaijan in the early 1920s.As Soviet control loosened towards the end of the 1980s, smoldering Armenian-Azeri frictions exploded into violence when the region's parliament voted to join Armenia. The Nagorno-Karabakh Conflict started in 1988 and continues till this day. The conflict between Azerbaijan and Armenia over Nagorno-Karabakh is the most significant obstacle to peace and stability in the South Caucasus. Eleven years into a ceasefire, the parties have been unable to sign a single document bringing them closer to a settlement. The problem itself goes as far back as in the 19th century and closely linked to many other territorial issues in the Caucasus region.