Josipa Mlakicia pisanie wojny. Pomiędzy chorwackim i bośniackim modelem ratnog pisma

The main subject of a work is croatian and bosnian modern literature focused on topic of balkan war events. It considers three Mlakić's novels: "Kad magle stanu", "Živi i mrtvi" and "Ljudi koji su sadili drveće". Those novels are directly connected with a problem of war and its consequences. Josip Mlakić is a writer, who could be seen as a part of croatian and bosnian literature so the question is which one of those two models is closer to his works. The first chapter analysis war literature theory. A second one is focused on picture of war in Mlakić;s novels. A last part of the article treats about intertextuality, crossing of genres borders and deconstruction of an ideology. The conclusion of a work is that Josip Mlakić as a writer shares rather bosnian then croatian model of "ratno pismo".

Głównym tematem pracy jest chorwacka i bośniacka literatura współczesna, która podejmuje temat wojny w latach dziewięćdziesiątych. Analizowane są trzy powieści Josipa Mlakicia: "Kad magle stanu", "Živi i mrtvi" oraz "Ljudi koji su sadili drveće". Są one bezpośrednio związane z problemem wojny i jej skutków w społeczeństwie i psychice jednostki. Josip Mlakić jest pisarzem, którego twórczość daje się rozpatrywać w kategoriach zarówno chorwackiego, jak i bośniackiego "ratnog pisma", dlatego poszukiwana jest odpowiedź na pytanie, który z tych modeli jest mu bliższy. W pierwszym rozdziale analizowana jest teoria dotycząca literatury wojennej w Chorwacji i Bośni - terminologii z nią związanej, prób periodyzacji, zjawiska "svjedočenja". W drugim rozdziale wspomniane powieści analizowane są pod kątem konstruowania obrazu wojny. Ostatni rozdział skupia się na występujących w powieści zjawiskach intertekstualności, przekraczaniu granic gatunków oraz dekonstrukcji obowiązujących ideologii. Konkluzja jest następująca - Josip Mlakić w większym stopniu przynależy do bośniackiego niż chorwackiego modelu "ratnog pisma".