Różnorodność i liczebność owadów zapylających inwazyjny gatunek nawłoci (Solidago gigantea).

Invasive plants species are one of the main cause of biodiversity decrease on the world. To the most dangerous foreign species affecting the functioning of entire ecosystems is Solidago gigantea. Since the end of the eighteenth century, it is gradually expanding its area of distribution, now covering the whole of Europe and Asia. Recent studies point to the negative impact of the invasion of goldenrods on a variety of wild pollinators and native plant species. In this thesis examined how species composition and abundance of different groups of pollinators S. gigantea are changing, depending on its density. It has been also determined that the group of insects pollinate the S. gigantea efficiently. The effectiveness of pollination of this species was measured by the average number of seeds produced, and the proportion of seeds germinated. Obtained results indicate an important role of honeybees (Apis mellifera) in the pollination of goldenrods. Honeybee helps goldenrods to create more seeds, as well as increase its chances of seeds germination. It is also a group of insects, which dominates by the high density of goldenrods.

Inwazyjne gatunki roślin są jedną z głównych przyczyn spadku różnorodności biologicznej na świecie. Do najgroźniejszych obcych gatunków wpływających na funkcjonowanie całych ekosystemów należy nawłoć późna (Solidago gigantea). Od końca XVIII wieku gatunek ten stopniowo powiększa swój obszar występowania, obecnie obejmując całą Europę i Azję. Najnowsze badania wskazują na ujemny wpływ inwazji nawłoci na różnorodność dzikich zapylaczy i rodzimych gatunków roślin. W pracy tej zbadano jak zmienia się skład gatunkowy i liczebność różnych grup owadów zapylających nawłoć późną w zależności od jej zagęszczenia na powierzchniach. Określono również, które grupy owadów najefektywniej zapylają nawłoć późną. Efektywność zapylania tego gatunku mierzono poprzez średnią liczbę powstałych nasion oraz proporcję nasion wykiełkowanych. Z uzyskanych danych wynika, że podczas gdy różnorodność i liczebność owadów zapylających spada wraz z rosnącym zagęszczeniem nawłoci na powierzchniach, liczebność pszczoły miodnej wzrasta. Wyniki tej pracy wskazują na dużą rolę pszczoły miodnej (Apis mellifera) w procesie zapylania nawłoci. Pszczoła miodna przyczynia się zarówno do powstania większej liczby nasion nawłoci, jak i do zwiększenia proporcji nasion wykiełkowanych.