Przyjazne dla środowiska biopolimery degradowalne w zastosowaniach medycznych.

The theme of this study was to investigate environmentally friendly biopolymers for medical applications. The materials that were used for the study were polylactide nanocomposites with thenanofiller - carbon nanotubes (Multi Walled Carbon Nanotubes) in the form of sponges. Two types of samples were analyzed, in the first nanotubes were dispersed the entire volume of the material, in the second additional layer of carbon was deposited by EPD method.PLA is a natural biopolymer obtained from lactic acid. Polylactide polymers are friendly to the environment for two reasons. Firstly, lactic acid, is derived from natural sources such as corn, sugar cane or beets. Secondly polylactide is a completely degradable material. The degradation may occur in two ways, by microbial and/or by hydrolytic degradation, in which ester bonds are hydrolyzed.The method used in the study was Raman spectroscopy, which studies inelastic light scattering. Analysis of characteristic carbon nanotube bands allowed to determine the degree of crystallinity, organization and size of the carbon particles in the plane. The more disordered material, with smaller crystallite is that with more dispersed nanotubes. Analysis of the characteristic bands of PLA indicate that both nanocomposite samples are characterized by an increase of an amorphous portion content in relation to the pure polymer matrix.

Tematem pracy było zbadanie biopolimerów przyjaznych dla środowiska w zastosowaniach medycznych. Materiałami które zostały wykorzystane do badań były nanokompozyty polilaktydowe z wypełniaczem – nanorurkami węglowymi (Multi Walled Nanotubes) w formie gąbek. Analizowano dwa typy próbek, w jednych nanorurki były rozdyspergowane w całej objętości materiału, w drugich dodatkowo naniesiona była warstwa węglowa metodą EPD. oli(kwas)mlekowy czyli PLA jest naturalnym biopolimerem uzyskiwanym z kwasu mlekowego. PLA jest polimerem przyjaznym dla środowiska z dwóch względów. Po pierwsze kwas mlekowy uzyskiwany jest z naturalnych źródeł takich jak kukurydza, trzcina cukrowa czy buraki. Po drugie PLA jest całkowicie degradowalnym materiałem. Degradacja zachodzi poprzez rozkład mikrobiologiczny oraz degradację hydrolityczną, w której hydrolizie ulegają wiązania estrowe. Meodą wykorzystaną w badaniach była spektroskopia ramanowska, która bada nieelastyczne rozproszenie światła. Analiza pasm charakterystycznych dla nanorurek węglowych pozwoliła określić stopień krystaliczności, uporządkowanie i wielkość ziaren węgla w płaszczyźnie. Bardziej nieuporządkowanym materiałem, o mniejszych krystalitach jest materiał z rozdyspergowanymi nanorurkami. Analiza charakterystycznych pasm PLA wskazuje, że obie próbki nanokompozytów cechuje wzrost amorficzności w stosunku do matrycy polimerowej