On the border between word and life. Subjectiviy of the author in the poetry of Miron Białoszewski and Stanisław Barańczak.

The text is a dissertation on the author's subjectivity in the poetry of two Polish writers: Miron Białoszewski and Stanisław Barańczak. It presents a way of reading literature that does not exclude neither of interpreting strategy: this one in which a literary work is understood as a part of great intertextual world of art and culture, and this one which allows interpretor to read literature from the angle of author's experience.There are three main parts of the text. In the first chapter – 'Narodziny, kryzys i powrót podmiotowości' ('Birth of, crisis and return of subjectivity') – author gives a brief review of development idea of subjectivity. From Kant's 'strong subjectivity' in philosophy and literary subject in literature from the end of 18th and the beginning of 19th century, through the crisis of subjectivity in the end of 19th and 20th century, to great return of author's subjectivity in the mid-80s. Conclusion of the first chapter is a definition of literary subject that combines both textual and biographical aspects.In next two chapters this specific 'soft' author's subjectivity is identified on four paths set by four focuses of the reader's attention: language, presented reality, author's body's presence in text and auto-creation of 'self'. Each chapter is dedicated to other writer because both writers create unique author's subject in their poetry. In last chapter there is a short comparison of ways and strategies that poets use to transfer 'self' into a text.

Praca poświęcona jest autorskiej podmiotowości w twórczości dwóch polskich poetów: Mirona Białoszewskiego i Stanisława Barańczaka. Prezentuje pewien sposób czytania poezji nie wykluczający opozycyjnych strategii interpretacyjnych: ani tych skupionych na autonomii dzieła literackiego, ani tych, które pozwalają czytać literaturę przez pryzmat osobowości i biografii autora.Pierwszy rozdział - "Narodziny, kryzys powrót podmiotowości' - pełni rolę teoretycznego wstępu do dalszych, interpretacyjnych części. Szczególna uwaga poświęcona jest tu ewolucji idei podmiotu zarówno na gruncie filozofii, jak i literatury - od mocnej podmiotowości Kartezjusza, przez kryzys końca XIX i początku XX wieku, po powrót kategorii autora i autorskiej podmiotowości do literatury.Rozdziały interpretacyjne poświęcone każdemu z poecie z osobna składają się czterech części odpowiadających czterem "ścieżkom", na których tropione są ślady autorskiej podmitowości: w języku, sposobach przedstawiania rzeczywistości, uobecniania ciała i metodach autokreacji. Ostatni rozdział stanowi krótkie porównanie funkcjonowania tych aspektów u obu poetów.