Wizerunek druidów w literaturze starożytnej

Praca licencjacka przedstawia problematykę opisu druidów w literaturze starożytnej. Bazując na wzmiankach o druidach w pismach m.in. Juliusza Cezara, Strabona, Diodora Sycylijskiego, Pliniusza Starszego, Klemensa z Aleksandrii i Ammianusa Marcellinusa, praca próbuje zrekonstruować obraz druida, jego funkcji i charakteru w społeczeństwie celtyckim oraz wyznawanych przezeń wierzeń i filozofii. Autor przyjmuje zaproponowany przez N. Chadwick podział źródeł opisujących druidów na tradycję posejdoniosową i tradycję aleksandryjską i wskazuje różnice między obydwiema tradycjami. Zapisy w pismach starożytnych, w miarę możliwości, autor konfrontuje z dowodami archeologicznymi i innymi wzmiankami literackimi. Wedle źródeł antycznych druidzi byli celtyckimi mędrcami, filozofami, posiadającymi dużą wiedzę z zakresu teologii oraz medycyny. Uznawani byli za pośredników w kontaktach z bogami, żadna ceremonia nie mogła odbyć się bez ich udziału. Druidzi posiadali także dużą władzę sądowniczą, wydawane przez nich wyroki były absolutne. Druidzi nauczali o nieśmiertelności duszy i jej odradzaniu w zaświatach po śmierci ciała – autorzy starożytni porównują wierzenia druidów do doktryn Pitagorasa. Nie jest pewne, czy druidzi i Celtowie rzeczywiście składali ofiary z ludzi, jak zarzucają im autorzy starożytni. W pracy poruszana jest także kwestia istnienia kobiet-druidek oraz upadku druidyzmu po podboju Galii przez Juliusza Cezara.

The thesis presents the problem of descriptions of druids in ancient literature. Analyzing the fragments about druids in works of the authors such as: Julius Caesar, Strabo, Diodorus Siculus, Pliny the Elder, Clement of Alexandria and Ammianus Marcellinus, the thesis tries to reconstruct the image of a druid, to ascertain his social status and function in Celtic society, and to present the beliefs and philosophy of the druids. The author accepts the categorization of N. Chadwick, who divided the accounts of the Druids into two groups – the Posidonian tradition and the Alexandrian tradition. The differences between these two traditions are explained in the thesis. The druids, as presented in the Classical sources, were Celtic wisemen, philosophers, with great knowledge about theology and medicine. No ritual could be performed without the presence of the druid. The druids held also great juridical power – their decisions and judgements were absolute. When it comes to druidic belief – they preached about the immortality of the soul and the rebirth of said soul in the other world, after the death of mortal body. The beliefs of the druids were compared by Classical authors to Pythagorean doctrines. It is not certain that the druids and Celts performed ritual human sacrifices, as many authors claimed them to do. The thesis also tackles the question of women as druids and the fall of druidism after the conquest of Gaul.