Przestrzeń gry wideo a doświadczenie przestrzeni miejskiej. Próba analizy porównawczej.

The space of video games is a sphere where all the attributes of virtual reality are manifested. Therefore it is often taken merely as a simulation of the real world. In this thesis author wants to show that the space of video game is self-contained space which can be ex-perienced. When a player explore the virtual environment, he uses the same strategy as in everyday city life. For that reason, the city and 3D game space appear to be similar in many ways. Therefore we can try to use the same research tools. Both of the subjects are designed with extremely precision but above all – full of human being. People live in permanent movement which makes space meaningful and full of human narration. This analysis focuses on comparing spatial experience of the city space with virtual environment. Moreover, it interprets three different kinds of the representation of the city experience in the video games: the simulation of the city, the idea of the city and the city beyond city.

Przestrzeń gry wideo jest przestrzenią, w której manifestują się wszystkie cechy wirtualnej rzeczywistości. Dlatego też może być odbierana jako sztuczna symulacja świata realnego. Praca ta ma na celu wykazanie, że jest to jednak przestrzeń samodzielna i w dodatku przeżywana w sposób podobny do codziennej. Eksplorując wirtualne środowisko, gracz wykorzystuje strategie percepcji, których używa każdego dnia poruszając się w przestrzeni miejskiej. W związku z tym wydaje się, że miasto oraz przestrzeń trójwymiarowej gry wideo są tożsame i można spróbować zastosować wobec nich analogiczne narzędzia badawcze. Obie przestrzenie są zaprojektowane oraz wypełnione geometryczną precyzją, ale przede wszystkim pełne człowieka. To właśnie on, żyjąc w wiecznym ruchu, odczytuje je i nadaje im znaczenie. Tworzy własne narracje i tym samym odciska na nich swoje piętno. Analiza ta skupia się zatem na porównaniu doświadczenia wirtualnego środowiska gry oraz przestrzeni miasta. Ponadto, posługując się przykładami, przybliża trzy sposoby reprezentacji doświadczenia miejskiego w grach wideo: miasto-symulację, miasto-idee, miasto-poza-miastem.