Narrative time, simulation time – analysis of video game temporality

Computer games at the dawn of the century managed to escape from the constraints of chronological narrative and coherent time, to which were they subjected at the beginning of their existence. Nowadays, games are susceptible to any experiments involving the structures of temporality, both due to elements adopted from older media, and by creating own specific game mechanics, enabling them to change the human experience and perception of time.The purpose of this thesis is to present the current state of research on the topic of temporality in computer games, as well as the representation of the problem with examples, including both – titles fulfilling typical genre’s conventions, and ones that represent innovative temporal structures. This type of analysis should provide the basis for the classification of time structures by their use and their relation to the game mechanics.

Gry komputerowe już na przełomie wieku zdołały wyswobodzić się z ograniczeń chronologicznych narracji oraz koherentnego czasu, jakimi były obarczone w początkach swego istnienia. Obecnie stanowią jednak materiał plastyczny i podatny na wszelkie eksperymenty wiążące się z tematem temporalności, zarówno ze względu na przyjmowane ramy fabularne, jak i mechanizmy przejęte od starszych mediów – literatury oraz filmu. Obok tego, gry komputerowe posiadają szereg mechanizmów pozwalających im na przekroczenie ludzkich doświadczeń i wyobrażeń na temat czasu.Celem tej pracy jest zaprezentowanie zarówno stanu badań dotyczących temporalności gier komputerowych, jak i reprezentacji tej problematyki w samych grach – zarówno w oparciu o tytuły typowe i trzymające się gatunkowej konwencji, jak i gry, które reprezentują niezwykle innowacyjne struktury temporalne. Tego typu analiza ma na celu stworzenie podbudowy pod klasyfikację struktur czasowych w oparciu o ich zastosowanie i relację wobec mechaniki gry.