To adapt or not to adapt? The case of American remakes of Italian movies based on the examples of "Otto e mezzo" by Federico Fellini and "Stanno tutti bene" by Giuseppe Tornatore.

Author of the presented thesis has undertaken the task of analysing the case of Amerian remakes of Italian movies based on the examples of „Otto e mezzo” by Federico Fellini and „Stanno tutti bene” by Giuseppe Tornatore. By comparing Italian motion pictures with their American versions author tried to discover reasons that stood behind the decision of making remake and also what changes were brought in comparison to the original works. Moreover, as cinema reflects culture of the specific country, we can assume that remake is a kind of translation, where director tries to adapt the story to the audience expectations. For this reason, the motivations that pushed American movie makers to remake Italian films result interesting and the issue of how did they deal with the problems presented in the original stories remains worth analysing.

Nella tesi di laurea l’autrice cerca di analizzare il caso di remake americani dei film italiani sull’esempio di „Otto e mezzo” di Federico Fellini e „Stanno tutti bene” di Giuseppe Tornatore. Il confronto delle opere italiane con le loro versioni americane ha permesso di capire i ragioni che stanno dietro la decisione di rifare un’opera filmica ed osservare quali modifiche sono state apportate rispetto ai film originali. Siccome il cinema riflette la cultura di un dato paese, possiamo trattare i remake come un tipo di traduzione, dove si cerca di adattare la storia raccontata alle aspettative del pubblico d’arrivo. Perciò risultano interessanti i motivi che hanno spinto i registi americani a fare i remake delle opere italiane ed anche in quale modo hanno affrontato i problemi toccati nelle opere originali.

W swojej pracy autorka postanowiła zmierzyć się z fenomenem jakim jest remake i podjęła się analizy amerykańskich remake’ów włoskich filmów na przykładzie „Otto e mezzo” w reżyserii Federico Felliniego oraz „Stanno tutti bene” w reżyserii Giuseppe Tornatore. Porównując włoskie produkcje z ich amerykańskimi wersjami odkryła powody, dla których reżyserzy postanowili zmierzyć się z włoskim oryginałami, a także zaobserwowała zmiany jakie zaszły w nowszych produkcjach. Ponieważ kino odzwierciedla kulturę państwa, w którym się rozwija, możemy mówić o remake’ach jako o swego rodzaju tłumaczeniu, gdzie reżyser usiłuje zaadaptować oryginalny scenariusz w sposób zrozumiały dla odbiorców danego kraju. Motywy, które kierowały amerykańskimi twórcami są niezwykle ciekawe, a sposób w jaki zmierzyli się oni z problematyką oryginalnych dzieł wydaje się wart analizy.