Linguistic picture of the women in contemporary bulgarian womens press (on example of magazine "Eva")

A part of linguistic picture of the world is the picture of man and woman, based on opposition of features. Both sex have definite physical and psychological features and have different status. Bulgarian patriarchal society situates woman lower than men in social hierarchy. This traditional model is sustained by school. In textbooks women are in roles of mothers, wives and housewives, always dependent from man – father or husband. Authors focus also on look – beauty is quite important part of description. Because of that linguistical analysis refers to four issues: house and family, relation with men, appearance and character.Generally the language of the magazine can be defined as highly emotional. Deminutives appear quit often. Further more, it is common to use only given name when writing about stars. It gives an impression that we know a described person. It’s a sign of so called familiarity of relations.Despite the fact that mother is a key role in traditional picture of the woman, in magazine “Eva” it’s usually just a background and not a main topic. Family roles are not important in magazine’s narrative.When writing about relations with men, women are presented through a relationship. Even if in real life they are not dependent, on the level of language they are “ascribed” to husband/boyfriend.Beauty is an important part of woman’s picture, unless heroines of articles are not so young. It is mentioned often even it’s irrelevant for the topic. Character is important only if doesn’t fit to stereotypes of women. Everything witch deferrers from “typical” women’s features is described as men-like. Matter, witch is not directly connected with linguistic picture of the woman is masculinization of the language. In Bulgarian women can be named with nouns’ forms in feminine gender but in magazine “Eva” often they are not. It shows that Bulgarians don’t bother about equality on linguistic level.To sum up, the picture of a woman underwritten in the magazine is only partially different from traditional one. In many issues the magazine perpetuates traditional picture and stereotypes.

W języku każdej społeczności odbija się sposób postrzegania świata. W związku z tym do językoznawstwa wprowadzono pojęcie językowego obrazu świata. Definiuje się go jako językową interpretację rzeczywistości. Jednym z elementów JOŚ są obrazy kobiety i mężczyzny opierające się one na przeciwstawieństwie cech. Do obu płci przypisane są określone cech fizyczne i psychologiczne oraz pozycja, jaką zajmują w grupie. Kobieta zazwyczaj zajmuje niższe miejsce w hierarchii społecznej, niż mężczyzna.Patriarchalny obraz społeczeństwa jest wpisany w kulturę bułgarską. Jego utrwaleniu służą podręczniki szkolne, w których kobieta występuje przede wszystkim jako matka, żona i gospodyni domowa, w pełni podporządkowana mężczyźnie – ojcu bądź mężowi. Sporo uwagi poświęca się urodzie kobiet. W związku z powyższym analizowany materiał językowy został przyporządkowany czterem grupom: dom i rodzina, relacje z mężczyznami, wygląd zewnętrzny, charakter.Mówiąc ogólnie o języku czasopisma można stwierdzić, że jest on mocno nacechowany emocjonalnie. Przejawia się to w stosowaniu form deminutywnych . Ponadto często używane są wyłącznie imiona w stosunku do gwiazd, co jest oznaką familiarności stosunków. Taki zabieg językowy wywołuje wrażenie, jakbyśmy znali osobę, o której mowa.Chociaż w tradycyjnym obrazie kobiety rola matki jest kluczowa, w czasopiśmie nie poświęca się jej wiele uwagi. Rodzina jest tłem dla opowiadanych historii a nie ich tematem.Pomimo rzekomej otwartości czasopisma na zmiany społeczne, w przedstawianiu relacji dominuje podporządkowanie kobiety mężowi/partnerowi. Kobiety określane są poprzez związki z mężczyznami, co znajduje silne odzwierciedlenie w języku.Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny, uroda jest podkreślana często, niezależnie od tego czy wymaga tego kontekst. Uroda idzie w parze z młodym wiekiem, natomiast w przypadku kobiet dojrzałych najczęściej pomija się tę kwestię.Wzmianki na temat charakteru pojawiają się tylko, kiedy odbiega on od standardów przypisywanych kobietom. Wszystko, co nie wpasowuje się w stereotypy dotyczące kobiecych cech i zajęć jest określane mianem męskich.Osobną kwestią, niezwiązaną bezpośrednio z opisem kobiet, jest maskulinizacja języka. Pomimo możliwości używania rzeczowników rodzaju żeńskiego, w wielu przypadkach określa się kobiety rzeczownikami rodzaju męskiego. Pokazuje to, że Bułgarki nie przywiązują dużej wagi do językowego równouprawnienia płci.Obraz kobiety, który wyłania się z analizy językowej czasopisma „Eva” tylko częściowo dochodzi od obrazu tradycyjnego. W wielu kwestiach utrwala stereotypy, chociaż nie robi tego wprost.