This paper tackles the topic of contemporary Israeli cinema . On the basis of Polish film studies has not been sufficiently developed , and the cinematography is created in the Middle East countries is not popular among the native audience. In order to understand the words filmmaking is necessary to know the history of not only the Tenth Muse , but also the state of Israel . All phenomena and trends emerging in the movies were the result of changes in society and maintain diachronic continuity. They are a response to current events and their effect , adopting the perspective of polemical or analytical. However, the most important appeal primarily, directly or indirectly, to the Jewish culture and tradition. Significant are symbolic camera settings ( gaze ), quotations from sacred books, silences and ellipses, as well as references to the collective consciousness of contemporary Israeli society .Work, based on English-speaking foreign texts , brings the characteristics of Israeli cinema. Confronted with numerous difficulties with the availability of materials and film theory , it should also make efforts to form the resulting work remained consistent . For example, some of the films do not have the referenced Polish titles , and therefore for the convenience of the reader , in such situations, English equivalents used because they are easier to understand than the original Hebrew . In addition, transcripts from the same language used in the work are in the forms of the English language, because at the moment using them, you can find much more useful information and studies than with their Polish counterparts. Israeli Film Studies over the years has worked out its own research methodology and scope of use terms that do not exist in the Polish film studies , so even though many of them can be literally translated into Polish , are left in their original form. They bring in additional connotations of meaning that are not present in the wording translated as most of these terms does not work in Polish.The whole can be divided into two parts: the first is a brief history of Israeli cinema , and a brief description of the methodology used for the analysis , the most important concepts are introduced and the general recognition of contexts - contains the information necessary to understand the later work. The second section consists of the remaining chapters work. They contain some examples of trends in contemporary cinema of Israel, which had been selected as the most distinctive and dominant. These are: national cinema ( war ) , social cinema ( mainstream queer and political ) and cinema orthodox ( diverse topics in the context of the Orthodox community ). The examples examined films have been carefully selected to show how the widest range of their subject matter and style. Each of these chapters to be transparent and as precisely as possible transfer content has been divided into a theoretical and historical analysis .Included in the work of analysis sometimes include only one of the possible perspectives of interpretation and propose some solutions . My main goal was to embed videos in the Israeli socio-cultural context of Israel and highlight the important role played by the context and how it deepens the symbolic meaning of the word and image.
Niniejsza praca podejmuje temat współczesnego kina izraelskiego. Na gruncie filmoznawstwa polskiego nie został on wystarczająco rozwinięty, a kinematografia tworzona na terenie tego bliskowschodniego państwa nie jest popularna wśród rodzimej widowni. Chcąc zrozumieć ową twórczość filmową konieczna jest znajomość historii nie tylko samej X Muzy, ale także państwa Izrael. Wszystkie zjawiska i nurty pojawiające się w filmach były efektem przemian w społeczeństwie i zachowują diachroniczną ciągłość. Są odpowiedzią na bieżące wydarzenia lub ich skutkiem, przyjmując perspektywę polemiczną lub analityczną. Jednakże co najważniejsze odwołują się przede wszystkim, pośrednio lub bezpośrednio, do kultury i tradycji żydowskiej. Znamienne są znaczące i symboliczne ustawienia kamery (gaze ), cytaty ze świętych ksiąg, przemilczenia i elipsy, a także odwołania do zbiorowej świadomości współczesnego społeczeństwa izraelskiego.Praca, oparta na zagranicznych tekstach anglojęzycznych, przybliża charakterystykę izraelskiej kinematografii. Borykając się z licznymi trudnościami z dostępnością materiałów teoretycznych oraz filmowych, należało także podjąć starania, by powstająca forma pracy zachowała spójność. Przykładowo niektóre z przywoływanych filmów nie posiadają polskich tytułów, dlatego też dla wygody czytelnika w takich sytuacjach zastosowano odpowiedniki angielskie, gdyż są łatwiejsze do zrozumienia niż oryginały hebrajskie. Ponadto transkrypcje z tegoż języka w pracy użyte są w formach z języka angielskiego, gdyż na chwilę obecną posługując się nimi, można odnaleźć o wiele więcej przydatnych informacji i opracowań niż za pomocą ich polskich odpowiedników. Filmoznawstwo izraelskie na przestrzeni lat wypracowało sobie własną metodologię badań i zakres stosowanych terminów, które nie funkcjonują w filmoznawstwie polskim, dlatego też mimo iż wiele z nich da się dosłownie przetłumaczyć na język polskim, pozostawione są w oryginalnej formie. Niosą za sobą dodatkowe konotacje znaczeniowe, które nie są obecne w sformułowaniach tłumaczonych, ponieważ większość tych terminów nie funkcjonuje w języku polskim (zostały stworzone na potrzeby ninejszej pracy).Całość można podzielić na dwie części: pierwsza to zarys historii kina izraelskiego oraz krótki opis metodologii stosowanej przy jego analizie, wprowadzone zostają najważniejsze pojęcia i ogólne ujęcia kontekstów - zawiera informacje niezbędne do zrozumienia dalszej części pracy. Na drugi dział składają się pozostałe rozdziały pracy. Zawierają one wybrane przykłady tendencji współczesnego kina Izraela, które zostały wytypowane jako najbardziej charakterystyczne i dominujące. Są to: kino narodowe (wojenne), kino społeczne (nurt queerowy i polityczny) oraz kino ortodoksyjne (różnorodna tematyka w kontekście społeczności ortodoksyjnej). Analizowane przykłady filmowe zostały specjalnie dobrane, by pokazywać, jak najszersze spektrum podejmowanej problematyki i stylu. Każdy z powyższych rozdziałów, by zachować przejrzystość i jak najprecyzyjniej przekazywać treści, został podzielony na część historyczno-teoretyczną oraz analityczną.Zawarte w pracy analizy uwzględniają niekiedy jedynie jedną z możliwych perspektyw interpretacyjnych oraz proponują pewne rozwiązania. Moim głównym celem było osadzenie filmów izraelskich w kontekście społeczno-kulturowym Izraela i podkreślenie, jak ważną rolę odgrywa ten kontekst oraz jak pogłębia on symboliczne znaczenia słowa i obrazu.
