Chinguetti - miasto święte

This thesis in the form of a film documentary, bearing a written introduction and conclusion, titled "Chinguetti - the holy place", concerns the description and reflection on the phenomenon of the town of Chinguetti, situated in the middle part of Mauritania, about five hundred kilometres east of the coast of the Atlantic Ocean. What especially characterises this city is the libraries that store medieval manuscripts associated with Islam. For this reason, in its heyday in the 16th century, the town was considered to be the largest centre of knowledge about Islam in the West Africa. It was also an important stop on the pilgrimage and trade routes. The town until now is considered sacred by the people of Mauritania, despite the fact that it has got no features predisposing it to be called a holy place. This means that neither a local prophet nor a religious leader lived there, there is no mausoleum, natural anomaly, there was nothing special happening there in the past, no orthodox or apocryphal tales, no myths or legends are associated with this place. Exactly this fact has piqued my interest and led to the question: in this case, what made this place a holy place. I have ventured to draw the conclusion that the holiness of places is always associated with the sphere of human emotions.

Niniejsza praca mająca postać filmu dokumentalnego, opatrzonego pisanym wstępem oraz zakończeniem, pod tytułem „Chinguetti – miejsce święte”, dotyczy opisu i refleksji nad fenomenem miasta Chinguetti, leżącego w środkowej części Mauretanii, około pięciuset kilometrów na wschód od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. Tym, co przede wszystkim charakteryzuje to miasto, są biblioteki przechowujące średniowieczne rękopisy związane z Islamem. Z tego powodu, w czasach świetności (XVI wiek), miasto było uważane za największy ośrodek wiedzy o Islamie na terenie Afryki Zachodniej. Było też ważnym przystankiem na trasach pielgrzymkowych oraz handlowych. Miasto do dziś uważane jest za święte przez mieszkańców Mauretanii, pomimo że nie posiada żadnych cech predestynujących je do miana świętego. To znaczy, że nie żył w nim żaden lokalny prorok, ani przywódca religijny, nie ma żadnego mauzoleum, anomalii przyrodniczych, nie wydarzyło się nic szczególnego w przeszłości, nie wiąże się z tym miejscem żadna ortodoksyjna, czy apokryficzna opowieść, mit, czy legenda. Ten właśnie fakt wzbudził moje zainteresowanie i skłonił do postawienia pytania, co w tym wypadku sprawia, że owo miejsce stało się świętym. Ośmieliłem się wysnuć konkluzję, iż świętość miejsca zawsze wiąże się ze sferą uczuć ludzkich. Jeśli dane miejsce, wywołuje w ludziach emocje, z biegiem czasu zaczyna być postrzegane jako święte. W Chinguetti z pewnością największe emocje wywoływał fakt, że tu właśnie znajdowało się źródło wiedzy religijnej, wiedzy o tym, co najświętsze. Miejsce związało się z ideą. A świętość, podobnie jak mana – pozostawia ślad na wszystkim, z czym się zwiąże. Jest to oczywiście tylko i wyłącznie próba odpowiedzenia na to pytanie.