Tytuł pozycji:
Towards the unreachable place:Tadeusz Kantor's perception of space in the light of Witkacy's provocation
This work is aimed at analysing choice of places and building the space in the first Kantor’s shows, where evolution and ripening of many different concepts are noticeable.In the first chapter I will present reflection of Kantor about the drama space.Five described first performances of the Cricot 2 theatre, understood in the light of the spatial instruction will stay in next chapters according to the motto which will often be quoted at this work, as “play withWitkacy” I will try to portray the process of the deconstruction which Kantor took over a distance area of at this work leaving from the Sheer concept Forms in the Witkacy’s thought. I think, that in the overall concept of the deconstruction applying in the art to Kantor, the spatial aspect can pick a strong symbolic meaning up.He can become a metaphor of suffering human, heightened by tragedies from the 20th century. This problem in Kantor’s play, is staying reflected among others through "missing space" which he won't let be found or get.
Niniejsza praca ma na celu przeanalizowanie wyboru miejsc i budowania przestrzeni w pierwszych przedstawieniach Kantora, gdzie zauważalne są ewolucja i dojrzewanie wielu różnych koncepcji.W pierwszym rozdziale przedstawię refleksję Kantora o przestrzeni teatralnej.W kolejnych rozdziałach zostanie przedstawionych pięć pierwszych spektakli teatru Cricot 2, rozumianych w świetle dyspozycji przestrzennej, według dewizy, która często zostanie przytoczona w niniejszej pracy, jako pojęcie “gry z Witkacym”. Postaram się ukazać w niniejszej pracy proces dekonstrukcji, który Kantor przeprowadził na przestrzeni, wychodząc od koncepcji Czystej Formy w myśli Witkacego.Uważam, że w ogólnej koncepcji dekonstrukcji obowiązującej w sztuce Kantora, aspekt przestrzenny może nabrać silnego znaczenia symbolicznego. Może stać się metaforą cierpienia ludzkiego, spotęgowanego przez tragedie z XX wieku. Problem ten w przedstawieniach kantorowskich, zostaje odzwierciedlony m.in. przez „brakującą przestrzeń”, której nie da się odnaleźć czy uzyskać.