Jakość życia pacjentów z niewydolnością żylną po leczeniu operacyjnym

Wstęp: Przewlekła niewydolność żylna dotyka ludzkość od zarania dziejów. I pomimo burzliwego rozwoju medycyny i odkrywania nowych metod leczenia wciąż pozostaje olbrzymim wyzwaniem dla medyków. Z jednej strony częstość zachorowań oceniana na 40-60% wśród populacji kobiet i 15-30% u mężczyzn, z drugiej bagatelizowanie przez polskie społeczeństwo objawów choroby na jej wczesnych stadiach i wreszcie dostępność nowoczesnych mikroinwazyjnych metod leczenia w naszym kraju tylko w strefie prywatnej, nierefundowanej przez NFZ powoduje, że gros chorych, leczonych w szpitalach poddawanych musi być zabiegom „klasycznej chirurgii”.Cel pracy: Celem pracy była ocena jakości życia po leczeniu operacyjnym u chorych z przewlekłą niewydolnością żylną.Materiał i metody: Badaniem objęto 180 chorych leczonych z powodu różnych postaci przewlekłej niewydolności żylnej w II Katedrze Chirurgii Ogólnej CMUJ w Krakowie w latach 2006-2011. Ostatecznie do badanej grupy włączono 120 osób, które prawidłowo wypełniły kwestionariusz - 83 kobiety (69,17%) i 37 mężczyzn (30,83%).Wszyscy badani chorzy leczeni byli operacyjnie z powodu różnego stopnia zaawansowania przewlekłej niewydolności żylnejWyniki: Poprawę jakości życia zaobserwowano u wszystkich chorych, natomiast w zależności od pierwotnego zaawansowania choroby wyniki bardzo dobre i dobre osiągnięto u 97,5%, średnie u.1,67%. Gorsze wyniki (choć lepsze niż wyjściowe) uzyskano u 0,83% . Stwierdzono zależność pomiędzy stopniem poprawy jakości życia po leczeniu a ciężkością objawów przed leczeniem.Wnioski: Podsumowując operacyjne leczenie przewlekłej choroby żylnej w różnych jej stadiach w 100% podnosi jakość życia, a stopień jej poprawy zależy od ciężkości objawów przed leczeniem.

Introduction: Chronic venous insufficiency have oppressed humanity since the beginning. Despite of rapidly progress of medicine and discovering of the new method of treatment still is huge challenge to physicians. In one side frequency of morbidity equaled on 40-60% in woman’s population and 15-30% in men’s, underestimating symptoms of the disease on their early stages in polish society from the other side, and finally availability of modern, micro-invasive techniques of the treatment in our country only in “private zone”, unrefounding by National Health Foundation cased that huge amount of patients treated in hospitals were undergo to classical surgery.Aim of study: The aim of study was to determinate a quality of life after surgical treatment in patients with chronic venous insufficiency.Material and methods: The study group consist of 180 patients treated in the 2nd Chair of Surgery, Medical College of Jagiellonian University between 2006 – 2011. Finally to the group include 120 patients whose correctly perform the questionnaire – 83 (69,17%) women and 37 (30,83%) men.All patients were admitted to hospital for surgical treatment of various degrees of chronic venous insufficiency.Results: Improvement of quality of life were observed in all cases, however in case of a primary advancing of disease, very good and good results achieved in 97,5%, medium in 1,67%. Worst results (though better than primary) achieved in 0,83%. Lack of improvement or even deterioration of quality of life were observed in 2,5%. Dependence between improvement of quality of life and severity of symptoms before treatment were ascertained.Conclusion: Surgical treatment of chronic venous insufficiency improve the quality of life in 100% of the cases, and the grade of improvement depends of severity of symptoms before treatment..