Vanessa Bells modernism and the changes in its perception

Niniejsza praca magisterska poświęcona jest zagadnieniom związanym z modernizmem w twórczości Vanessy Bell. Jej celem jest ukazanie zmian, które zaszły w sposobie odbioru i interpretacji dzieł artystki oraz przedstawienie alternatywnych sposobów ich odczytywania. Zdecydowana większość literatury poświęconej działalności artystycznej Bell klasyfikuje jej sztukę jako autobiograficzną i o mniejszej wartości artystycznej niż sztuka tworzona przez artystów płci męskiej działających w obrębie grupy Bloomsbury. Dzięki teorii feministycznej zwrócono uwagę na kwestie dotychczas pomijane w odniesieniu do sztuki kobiet oraz podjęto próby zrewidowania dotychczasowych przekonań w celu przywrócenia kobietom artystkom należnego im miejsca w kanonie historii sztuki. Rozdział pierwszy niniejszej pracy poświęcony jest ogólnej charakterystyce modernizmu oraz przedstawia grupę Bloomsbury jako jedno z najważniejszych środowisk artystycznych tego okresu. W tym miejscu została także omówiona sytuacja kobiet w tym okresie, która w znacznym stopniu kształtowana była przez zakorzenione w społeczeństwie przekonania dotyczące ról społecznych kobiet i mężczyzn. Rozdział drugi, poprzez analizę literatury poświęconej twórczość Vanessy Bell, prezentuje tendencje oraz zmiany, jakie zaistniały w odbiorze jej działalności twórczej. Rozdział trzeci przedstawia alternatywne sposoby interpretacji dzieł artystki. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż poprzez swoją twórczość Bell uwidacznia trudną sytuację kobiet artystek w okresie modernizmu oraz wyraża trudności związane z odnalezieniem własnej tożsamości artystycznej w obliczu utrzymywanych przez społeczeństwo stereotypów dotyczących roli kobiety. Zupełnie nowych sposobów rozpatrywania sztuki Bell dostarczają fotografie jej autorstwa dotychczas nie uwzględniane w literaturze. Albumy artystki w znaczący sposób podkreślają jej indywidualne rozumienie modernizmu. Vanessa Bell w umiejętny sposób łączyła, uznawane za sprzeczne, ideały bycia kobietą i profesjonalną artystka, a zmiany zachodzące w rozumieniu jej twórczości otwierają drogę do ponownego rozpatrzenia twórczości wielu kobiet i przywrócenia im miejsca w kanonie historii sztuki.

The paper is devoted to the issues of modernism in Vanessa Bell’s creative output. The aim of the paper is to present the changes concerning the way of interpreting and receiving her work. Most of the literature relating to Vanessa Bell classify her art as autobiographical and less valuable than the one created by male representatives of Bloomsbury Group. Thanks to the feminist approach the attention was paid to the issues so far neglected in regard to women’s art as well as the effort has been undertaken to revise the common beliefs in order to place women artists within the acknowledged canon of art history. Chapter one is devoted to general analysis of modernism. What is more, it presents Bloomsbury group as one of the most important artistic societies of that period. Apart from this, in chapter one also the situation of women in modernism was delineated since it was mostly shaped by the stereotypical beliefs concerning the female and male roles in the society. Chapter two, by means of analysis of the literature devoted to Bell, presents the tendencies and changes which has taken place in regard to interpretation of Bell’s artistic achievements. Chapter three depicts the alternative ways of understanding the artist’s work. It seems to be worth enough to be mentioned that in her work Bell presents difficult situation of female artist not only in the context of Bloomsbury but also within the society as well as she expresses certain difficulties in defining her own artistic identity connected to the society’s expectations concerning female roles. Moreover, Bell’s photography provides an utterly new way of investigating her understanding of modernism. Vanessa Bell, in spite of all difficulties, managed to join contradictory ideals of being a woman and a professional artist and proved that the commonly held beliefs were wrong. The changes in interpreting her artistic output constitute the beginning of reassessing the creative work of many female artists and placing them within the canon of art history.