The Category of Definiteness in Hungarian and its Equivalents in Polish – Articles and Double Verb Conjugation

W pracy przedstawiona jest analiza problemu dwujęzyczności polsko-węgierskiej, wynikającego z różnic między niektórymi kategoriami gramatycznymi w obu językach, a w ramach tego kontrastywne przedstawienie kategorii określoności, która może sprawiać trudności Polakom uczącym się języka węgierskiego lub odwrotnie –Węgrom uczącym się języka polskiego. Jest to kategoria gramatyczna istniejąca w języku węgierskim, nieistniejąca natomiast w języku polskim, mogąca sprawiać trudności Polakom w nauce języka węgierskiego, ale także Węgrom w nauce języka polskiego. Trudno zrozumieć pewną kategorię w języku docelowym, która nie istnieje w języku wyjściowym. Z drugiej strony może wydawać się o wiele łatwiejsze to na odwrót, kiedy dana kategoria występuje w języku wyjściowym, brakuje jej zaś w docelowym. W rzeczywistości natomiast taki przypadek też może spowodować pomyłki. Główna teza pracy, dla której uważano za istotne podjęcie analizy tej kategorii polega na tym, że Polacy uczący się języka węgierskiego, zwłaszcza na początku nauki, z dużą pewnością mogą popełniać błędy w tworzeniu struktur wyrażających określoność, a Węgrzy uczący się języka polskiego mogą mieć tendencję do interferencji jęzkowej, czyli do przeniesienia wzorów tworzenia pewnych struktur już zautomatyzowanych w ich języku ojczystym, na język docelowy, który ich nie posiada. Praca przedstawia dwa aspekty języka węgierskiego, które wyrażają określoność, a mianowicie przedimki oraz podwójna odmiana czasownika, oraz odpowiedniki kateogoii określoności w języku polskim, czyli przedstawia on analizę tego, w jaki sposób przedimki i podwójna odmiana realizują się w języku polskim, w teorii.

In this paper a gramatical category in Hungarian language is introduced that does not exist in Polish. It is the so-called category of definiteness, which typically causes difficulties both for Polish learning Hungarian and Hungarians who learn Polish as a foreign language. It is definitely difficult to understand an aspect which does not exist in one’s mother tounge. On the other hand, it could seem to be easier for a Hungarian learner to face the lack of this aspect in Polish, atlhough in practice, it can be also difficult as in case of such lacks. When investigating the category of definiteness in Hungarian language, two main apsects should be taken into considertion. First, languages having definite category, possess articles as part of speech. Articles can be devided into two subcategories: definite and indefinite articles. Polish native speakers, who learn Hungarian need to understand the role of articles and also learn how to distingusih the use of definite and indefinite ones, therefore they have problems when constructing their own utterances. In case of Hungarian learners of Polish language, it is less complicated from the perspective of the use, although it causes more difficulties in interpreting a Polish speaker. Another investigated aspect is verb conjugation, that is distinguished by definiteness or indefiniteness in the particular verb tenses and moods. This distinction of verb conjugation causes similar problems as the articles. Therefore, due to the cathegory of definiteness, Polish learners might have difficulties to communicate their thoughts and intentions in Hungarian, whereas Hungarians have a tendency to misinterprete Polish texts.