Analiza najszczęśliwszych i najnieszczęśliwszych życiowych wydarzeń a poziom dobrostanu psychicznego i stosowanie stereotypów

The purpose of this research was to verify the efficiency of a one-time intervention of writing down and analysing one’s happiest and saddest experiences at changing one’s subjective well-being. It has been hypothesized that writing about the saddest experience would allow an individual to process and make sense of it, resulting in a higher well-being, whereas the same analysis of the happiest experience would facilitate the hedonic adaptation, leading to lower levels of well-being. The aim of this research was also to investigate whether the positive and negative affect raised by the experimental manipulation would impact individual’s tendency to use stereotypes. 67 individuals (37 women and 30 men) aged 19 – 29 (M=25, SD=1.8) took part in the experiment. Each person was randomly assigned to one of the two experimental conditions or to the control group. The research hypothesis had not been confirmed. The experimental manipulation did not influence between-group differences in positive and negative affect nor did it influence the level of life satisfaction in a significant way, which means that the manipulation did not cause a change in individuals’ well-being. Results are discussed in the light of current research in interventions aimed at raising subjective well-being.

Badanie to stanowi weryfikację możliwości przeprowadzenia jednorazowej interwencji, polegającej na pisemnym analizowaniu najszczęśliwszych lub najnieszczęśliwszych życiowych wydarzeń, w celu zmiany poziomu dobrostanu psychicznego. Założono, że analiza najnieszczęśliwszego wydarzenia, poprzez ułatwienie usystematyzowania i nadania sensu, poprawi dobrostan psychiczny badanych, natomiast analiza najszczęśliwszego wydarzenia, ułatwiając wystąpienie adaptacji hedonicznej, pogorszy poczucie dobrostanu psychicznego uczestników. Badanie weryfikuje także, czy wzbudzony interwencją pozytywny lub negatywny afekt wpłynie na skłonność do stosowania stereotypów. Przebadano 67 osób (37 kobiet i 30 mężczyzn) w wieku 19 - 29 lat (M=24, SD=1.8). Badani byli losowo przydzielani do jednej z grup analizujących życiowe wydarzenia lub grupy kontrolnej. Hipotezy badawcze nie zostały potwierdzone: manipulacja eksperymentalna nie wpłynęła istotnie na różnice międzygrupowe w poziomie pozytywnego i negatywnego afektu oraz satysfakcji z życia, co oznacza, że interwencja nie spowodowała zmiany poziomu dobrostanu psychicznego. Nie zaobserwowano również różnic międzygrupowych w stopniu stosowania stereotypów. Wyniki omówione są w świetle badań nad interwencjami kierowanymi na podnoszenie dobrostanu psychicznego.