Limits of protection against unfair imitation in law against unfair competition.

In modern global market use of others achievements freedom of imitation is a common practice. In polish legal system communis opinio freedom of imitation is general rule. Nevertheless abovementioned rule has its limitation in competition law, consumer ptotection law , intellectual property law, law against unfair competition. Main subject of this paper is delimitation of fair and unfair imitation under the law against competition law. Protection set in u.z.nk. is built upon general clause which stipulates that is imitation is unfair when it’s against bona fide.U.z.n.k. Main question is if beside protection against slavish imitation (13 u.z.n.k.) and other types of unfair behavior described in u.z.n.k. (10 u.z.n.k. and 11 u.z.n.k.) is possible to create protection based on general clause (art. 3 u.z.n.k.)

Głównym celem niniejszych rozważań było określenie, w jakich sytuacjach działanie przedsiębiorcy polegające na naśladowaniu całości lub części produktu przedsiębiorcy konkurencyjnego będzie stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu prawa zwalczania nieuczciwej konkurencji. Przeprowadzona analiza prawa międzynarodowego, doprowadziła do stwierdzenia, iż brak jest jednolitego modelu ochrony prawa nieuczciwej konkurencji. Konstrukcja polskiej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji bliższa jest tej przyjętej w prawie niemieckim i opiera się o klauzulę generalną określającą, iż czynem nieuczciwej konkurencji jest zachowanie przedsiębiorcy sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami naruszające interes innego przedsiębiorcy oraz stypizowane czyny nieuczciwej konkurencji stanowiące egzemplifikację przypadków naruszenia dobrych obyczajów. Zasadą przyjętą przez polskiego ustawodawcę jest swoboda naśladownictwa wynikająca z zasady wolności gospodarczej. Ograniczenie powyższej zasady na gruncie prawa zwalczania nieuczciwej konkurencji wynika z nakazu przestrzegania reguł uczciwości w obrocie gospodarczym skierowanego do przedsiębiorców. Głównym problemem pracy było udzielenie odpowiedzi na pytanie czy i w jakim zakresie dopuszczalne jest kreowanie czynu nieuczciwej konkurencji w postaci naśladownictwa niezgodnego z dobrymi obyczajami na podstawie klauzuli generalnej określonej w art. 3 ust. u.z.n.k. Dla uznania powyższej ochrony należy ustalić, że działanie przedsiębiorcy narusza interes konkurenta, a także. iż dana postać naśladownictwa narusza inny niż określony w stypizowanych czynach nieuczciwej konkurencji dobry obyczaj kupiecki. Niedopuszczalna jest wobec powyższego modyfikacja przesłanek określonych w art. 13 u.z.n.k. bez wskazania dodatkowych okoliczności dotyczących sposobu kopiowania stanowiących o nieuczciwości danego zachowania.Najczęstszymi okolicznościami wskazywanymi w doktrynie i orzecznictwie stanowiącymi o nieuczciwości naśladownictwa niewprowadzającymi w błąd są: naruszenie cudzej renomy zawłaszczenie, o którym można zaś mówić wówczas, gdy kopiujący przypisuje sobie określone rozwiązanie, sugerując, że pochodzi ono wyłącznie od niego wdzieranie się w serię, poprzez stworzenie produktu o dużym stopniu kompatybilności.Analiza najczęściej wskazywanej z powyższych okoliczności a mianowicie naruszenia renomy wykazała, iż ochrona ta opiera się na błędnym, bo kolidującym z zasadą wolności naśladownictwa założeniu, iż nieuczciwym jest korzystanie z efektów cudzej pracy Kumulatywna i uzupełniająca ochrona na podstawie u.z.n.k. jest dopuszczalna nie może stanowić surogatu ochrony nieprzyznanej na podstawie praw własności intelektualnej. Ustawodawca nie przyznał ochrony renomie, a zatem także ochrony inwestycjom poniesionym przez producenta renomowanych produktów, jako takiej, z drugiej strony nie zakazał naśladownictwa per se. Wydaje się, iż przesłanką mogącą decydować o nieuczciwości naśladownictwa mógłby być antykonkurencyjny skutek takiego zachowania wywołany poprzez systematyczne, a także błyskawiczne wprowadzanie na rynek kopii produktów konkurenta, reprodukowanych za pomocą technicznych środków reprodukcji, a zatem umożliwiającą szybkie, wierne, a także w dużej skali wprowadzenie do obrotu tychże kopii, przy jednoczesnym obniżeniu cen ich sprzedaży do poziomu.Po przeanalizowaniu powyższych przesłanek na podstawie wykładni systemowej należy stwierdzić, iż polski ustawodawca celowo wąsko zakreślił przesłanki nieuczciwego naśladownictwa podkreślając, iż dobrym obyczajem, który należy chronić i który może być zagrożony poprzez pewne formy naśladownictwa jest wprowadzenie w błąd konsumentów, co do tożsamości produktów.