Bogusław Schaeffer, "Howl" dla recytatora i zespołu wykonawców (1966) - próba interpretacji w kontekście problematyki nowej muzyki lat 60.-70. XX w.

Praca jest próbą analizy i interpretacji utworu „Howl” Bogusława Schaeffera (1966), opartej na tekście poematu „Skowyt” autorstwa Allena Ginsberga. Przyjętą metodą badawczą jest intertekstualna analiza, uwzględniająca różnorodne relacje pomiędzy muzyką a słowem. Utwór interpretowany jest w kontekście założeń XX-wiecznej awangardy muzycznej: Schaefferowskie zainteresowanie aleatorycznym materiałem materii muzycznej oraz uczynienie chaosu tematem kompozycji sytuuje kompozytora wśród twórców takich, jak John Cage i Karlheinz Stockhausen. Praca składa się z dwóch rozdziałów. Pierwszy z nich przedstawia genezę kompozycji i jej związki z problematyką teatru instrumentalnego oraz happeningu. Drugi rozdział stanowi szczegółową analizę utworu Schaeffera w odniesieniu do wypowiedzi samego kompozytora oraz tekstów krytycznych dotyczących jego twórczości. W zakończeniu zaproponowane zostało również odniesienie kompozycji do tradycji japońskiego teatru nō, pozwalające powiązać filozofię utworu Schaeffera z myślą Dalekiego Wschodu.

The article in an analysis and interpretation of Bogusław Schaeffer’s „Howl” (1966), a composition which bases on the poem written by Allen Ginsberg. A research tool is an multidimensional analysis of connections between the word and music. “Howl” is interpreted in reference to theories by John Cage and Karlheinz Stockhausen. The article consists of two chapters. The first chapter shows the genesis of the composition and its connections with instrumental theatre and happening. The second section is an analysis of “Howl” according to composer’s theories about “the new music”. In conclusion, it was suggested that Schaeffer’s composition can be interpreted in a context of Japanese “nō” theatre, which can show the connections between its philosophy and the thought of Far East.