Optimalization methods of fixation the gonads of Thermobia domestica for research in the electron microscope.

The object of the study was the primitive apterygouous insect, Thermobia domestica. It is a representative of the family Lepismatidae, within an order Zygentoma.In the previous studies on the female reproductive system in insects with an electron microscopy standard fixative i.e. 2,5% glutaraldehyde was used. Willingness to a thorough examination of the apical part of ovariole (i.e. germarium) in this species has caused the need to improve the fixation techniques. This thesis is an attempt to find a fixation method that gives the best results during the observation in the electron microscope.Among the various combinations of the fixatives used in the course of the research, the best one appeared to be the method with a mixture of 2.5% glutaraldehyde and 2% formaldehyde. That fixing method gave satisfactory results. Highly sensitive cells in germarium have been properly fixed. They maintained their shape and structure. This was confirmed by observations in the light and electron microscopes.Additional conclusion coming from this thesis is that because of the different nature of the cells within the vitellarium and germarium, it is practically impossible to fix properly these two ovariole parts using one fixation method.

Przedmiotem badań był gatunek prymitywnego bezskrzydłego owada Thermobia domestica. Jest to przedstawiciel rodziny Lepismatidae, w obrębie rzędu Zygentoma. W dotychczasowych badaniach prowadzonych nad żeńskim układem rozrodczym owadów, stosując technikę mikroskopii elektronowej wykorzystywano standardowy utrwalacz, którym jest 2,5% glutaraldehyd. Chęć dokładnego zbadania szczytowej części owarioli (tzw. germarium) u tego gatunku spowodowała konieczność udoskonalenia technik utrwalania. Niniejsza praca jest próbą znalezienia metody utrwalania dającej najlepsze wyniki podczas obserwacji w mikroskopie elektronowym. Spośród różnych kombinacji utrwalaczy zastosowanych w toku badań, najlepszą okazała się ta z użyciem mieszaniny 2,5% aldehydu glutarowego i 2% formaldehydu. Utrwalanie to dało zadowalający efekt. Szczególnie delikatne komórki w tkance germarium zostały poprawnie utrwalone. Zachowały swój kształt i strukturę. Potwierdziły to zarówno obserwacje w mikroskopie świetlnym jak i obraz z mikroskopu elektronowego.Dodatkowym wnioskiem wypływającym z niniejszej pracy jest to, że ze względu na różniący się charakter komórek w części germarium i witelarium, praktycznie niemożliwe jest poprawne utrwalenie obydwóch tych tkanek jedną metodą.