Niewypłacalność w prawie polskim

Pojęcie niewypłacalności jest jednym z najbardziej istotnych i często używanych terminów w prawie polskim. Pomimo tego, iż jest to pojęcie języka prawnego, to jest ono również powszechnie zrozumiałe dla osób nie mających wykształcenia prawniczego – oznacza bowiem pewien stan faktyczny, majątkowy podmiotu prawa, który wiąże się z problemami finansowymi tego podmiotu. Takie definiowanie niewypłacalności jest zgodne z jej potocznym rozumieniem, oraz z, jedyną w polskim prawie legalną definicją tego pojęcia jako materialnej przesłanki, z prawa upadłościowego i naprawczego. Jednakże, oprócz prawa upadłościowego i naprawczego, pojęciem niewypłacalności posługują się również inne akty prawne, czasami nie mające bezpośrednio nic wspólnego problematyką stanu majątkowego podmiotu prawa. Ponadto, niewypłacalność zawarta jest w szeregu aktów prawnych, które się tym pojęciem posługują, ale nie zawierają jego definicji. Wszystkie te ujęcia powodują dosyć znaczne problemy interpretacyjne i definicyjne niewypłacalności w prawie polskim.Niniejsza praca, poprzez dokonanie analizy przepisów prawa posługujących się pojęciem niewypłacalności, stara się odpowiedzieć na pytanie, czy każdy z tych przepisów posługuje się swoją własną definicją niewypłacalności, czy może tak naprawdę rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia tak naprawdę nie istnieją, a ustawodawca w istocie zachował spójność terminologiczną prawa. Ponadto, niniejsza praca stara się również odpowiedzieć na pytanie, w jaki faktycznie sposób każdy z przepisów posługujących się terminem niewypłacalności powinien to pojęcie definiować – zarówno w sensie merytorycznym, a więc treści definicji, jak i w sensie systemowym, a więc samego sposobu utworzenia definicji.

The issue of insolvency is one of the most notorious and commonly used terms in Polish law. Despite of the fact, that it is the typical term of the legal language, it is also commonly understandable for those people who does not have a law degree. Insolvency means some factual, financial state of the legal entity that relates to the financial problems of this entity. Such definition of the concept if insolvency is in compliance with its common understanding and with the sole legal definition of the insolvency as the tangible premise, in Polish law, in the statute of bankruptcy and reorganization proceedings. However, besides the statute of bankruptcy and reorganization proceedings, the term of insolvency is also used by other statutes that sometimes are not directly related to the issues of the financial state of the legal entity. Moreover, the term of insolvency is also included in the several statutes that use this term but do not create its definition. All those provisions that contain the term of insolvency in different meanings cause a material interpretative and definitional problems in Polish law.This dissertation, by analyzing the provision of law that contains the term of insolvency, tries to give answer to the question whether each one of those provision use its own definition of insolvency or whether in fact the discrepancies in defining the term of insolvency do not exist and legislator preserved the cohesion of the law terms. Moreover, this dissertation also tries to give answer to the question, in what way, each of the provisions of the law that contains the term of insolvency should define this term – both on the basis of merit, so to the content of the definition, as well as on the basis of structure of the law, so the very problem of creating the definition.