"Instytucja świadka koronnego w polskim procesie karnym".

Celem pracy jest kompleksowe ukazanie instytucji świadka koronnego jako metody zwalczania zjawiska przestępczości zorganizowanej. Obszerna, obejmująca wszystkie aspekty analiza instytucji świadka koronnego daje możliwość swobodnej oceny jej przydatności w polskiej procedurze karnej. W związku z gwałtownym rozwojem przestępczości, który można zaobserwować w ciągu ostatnich lat, należało znaleźć rozwiązanie, które skutecznie podjęłoby walkę z tym zjawiskiem. Problem świadka koronnego w Polsce pojawił się wraz z ze zmianami politycznymi i gospodarczymi po roku 1989. W tym okresie odnotowano niezwykle gwałtowny rozkwit przestępczości, w tym przede wszystkim przestępczości zorganizowanej. Niewątpliwie był to czas chaosu i niestabilności spowodowany trudnym okresem transformacji ustrojowej państwa polskiego. Organy ścigania nie dysponowały ani doświadczeniem ani odpowiednimi rozwiązaniami prawnymi, które pozwoliłyby na skuteczną walkę z tymi zjawiskami. W niniejszej pracy magisterskiej autor koncentruje się na wszechstronnym przybliżeniu problematyki instytucji świadka koronnego. Praca składa się z sześciu rozdziałów, w których przedstawia genezę oraz przyczyny wprowadzenia instytucji świadka koronnego do polskiego procesu karnego, jak również zalety i wady tego rodzaju rozwiązania prawnego. Praca zawiera rozważaniom prawno- porównawcze, które umożliwiają analizę różnych regulacji instytucji świadka koronnego w innych państwach. Autor prezentuje problemy stojące przed państwem i organami ścigania w zakresie zastosowania instytucji świadka koronnego. Szczegółowo analizuje przepisy ustawy o świadku koronnym oraz zwraca uwagę na zagadnienia cywilnoprawne związane z dochodzeniem roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem. W pracy magisterskiej zostały również zawarte rozważania na temat relacji instytucji świadka koronnego z Konstytucją RP oraz naczelnymi zasadami procesu karnego. Szeroko omówiony został problem zagadnień dowodowych, w szczególności przedstawione zostały zakazy dowodowe dotyczące świadków koronnych oraz problem wiarygodności zeznań świadka koronnego.

The aim of the thesis is to present comprehensively state’s evidence as a method of fighting organized crime. A broad analysis including all the aspects of state’s evidence gives a possibility of a free assessment of its usability in Polish criminal procedure. Due to a rapid crime increase, which could be noticed within previous years, a solution providing an efficient fight against this problem needed to be found. An issue of state’s evidence appeared in Poland together with political and economic changes after 1989. During this period an extremely rapid rise of crime, particularly of organized crime, was noticed. Undoubtedly, it was the time of chaos and instability caused by a difficult system transformation period of the Polish country. Law enforcement authorities had neither experience nor proper legal measures which would allow to fight efficiently against these problems.The author of this M.A. thesis focuses on a comprehensive description of the state’s evidence subject matter. The thesis consists of six chapters in which the origins and the reasons for implementing state’s evidence into Polish criminal procedure are presented; the thesis describes the advantages and disadvantages of such a solution as well. The thesis includes comparative legal considerations which allow for an analysis of various regulations of state’s evidence in other countries. The author presents problems which the state and law enforcement authorities need to face with regard to the state’s evidence application. The provisions of the Act on the state’s evidence are analysed in detail; the attention is paid to civil-law proceedings connected with recovering civil claims by a victim of a crime. The M.A. thesis also includes considerations concerning the connection of state’s evidence with the Constitution of the Republic of Poland and the principal rules of criminal procedure. A problem of the evidentiary issues is discussed widely; evidentiary prohibitions concerning state’s evidence as well as credibility of state’s evidence testimony are presented in particular.