Zabezpieczenie dowodu w prawie własności przemysłowej

Tematem niniejszej pracy jest instytucja zabezpieczenia dowodu w prawie własności przemysłowej. Potrzeba takiego opracowania wynika z odrębności, którymi instytucja ta charakteryzuje się w powyższej dziedzinie prawa. Odrębności te powstały na skutek implementacji Dyrektywy 2004/48/WE do polskiego porządku prawnego. Do momentu implementacji, zabezpieczenie dowodu w sprawach zakresu prawa własności przemysłowej przebiegało dokładnie w taki sam sposób, jak w pozostałych sprawach cywilnych. Praca stawia sobie za cel odpowiedź na pytanie, czy Polska wypełniła swoje obowiązki implementacyjne i doprowadziła do zmniejszenie dysproporcji w nierówności sytuacji procesowej stron, mając na uwadze, że w sprawach z zakresu prawa własności intelektualnej powód znajduje się w utrudnionej dowodowo pozycji.

This thesis concerns the preservation of evidence issue in industrial property law. A necessity of such description arose from number of distinctions between preservation of evidence in this part of law and other branches of civil law. These distinctions are the result of the implementation of Directive 2004/48/EC into Polish law. Until that moment the preservation of evidence in industrial property law cases was conducted the same way as in other civil cases. The goal set by the paper is to answer the concerns whether Poland fulfilled the obligations of proper implementation and whether the implementation resulted in a diminution of disproportion between trail sides situations, having regard to the fact that in intellectual property law cases a plaintiff has more difficulties in gathering and presenting proofs.