Unia Europejska jako obszar aktywności polskiej polityki zagranicznej po roku 1989.

Year 2014 marked the 25th anniversary of polish freedom. Events initiated in 1989, when Poland started its transition towards democracy (on political scene) and capitalism (in economy), resulted in sequence of events that led polish policy to the point in which it is currently. Changes affected also polish foreign policy – since the end of 80s of 20th century we can date its new shape. One of its main directions became the European Union (EU).Major research objective of this thesis is to present Poland’s membership in the EU both as the aim and consequence of initiated new foreign policy. In author’s opinion choosing a way towards accession since the beginning of 90s of 20th century was in the interest of Poland and compromised its main political, economic, social and cultural targets. Author also states that EU accession ended first stage of the new polish foreign policy and simultaneously initiated the following one.To reach assumed aims and to verify all the theses author divided this work into three parts. It includes introduction, three chapters and summary. First chapter is composed of five subchapters and pertains to the theory of foreign policy. Second chapter is composed of two subchapters and pertains to initial period of new polish foreign policy, which author identifies as events from years 1989-1992. Third period consists of four subchapters and pertains to Poland’s path towards European Union. Furthermore it includes set of general reflections about issues elaborated in this thesis and attempt to anticipate European issue in polish foreign policy in the nearest future. In the summary all the conclusions has been collected and theses presented at the beginning has been verified.

W roku 2014 przypada rocznica 25 lat polskiej wolności. Wydarzenia zapoczątkowane w 1989 r., kiedy rozpoczęła się w Polsce transformacja ku demokracji w życiu politycznym i kapitalizmowi w życiu gospodarczym, skutkowały ciągiem zdarzeń, który doprowadził polską politykę do aktualnego punktu. Zmiany dotyczyły również polityki zagranicznej Polski – od końca lat 80. XX w. można datować jej nową odsłonę, której jednym z głównych kierunków stała się Unia Europejska (UE).Głównym celem badawczym pracy jest zaprezentowanie członkostwa Polski w Unii jako równocześnie celu i konsekwencji zainicjowania nowej polskiej polityki zagranicznej. Zdaniem autora obranie drogi dążenia do akcesji leżało od początku lat 90. XX w. w interesie Polski, stanowiąc jej uzasadniony politycznie, gospodarczo, społecznie i kulturowo cel. Równocześnie autor uważa, że akcesja do UE zakończyła pierwszy etap w nowej polskiej polityce zagranicznej, inicjując jednocześnie kolejny.Osiągnięciu postawionych celów i weryfikacji tez autor podporządkował konstrukcję pracy. Obejmuje ona wstęp, trzy rozdziały i zakończenie. Rozdział pierwszy składa się z pięciu podrozdziałów i dotyczy teorii polityki zagranicznej. Rozdział drugi składa się z dwóch podrozdziałów i dotyczy początkowego okresu w nowej polskiej polityce zagranicznej, który autor zidentyfikował jako lata 1989-1992. Rozdział trzeci składa się z czterech podrozdziałów i dotyczy drogi Polski do Unii Europejskiej, ponadto zawiera zbiór ogólnych refleksji na temat kwestii omawianych w pracy oraz próbę antycypacji europejskiego wycinka polskiej polityki zagranicznej w najbliższym okresie. W zakończeniu zebrano wnioski oraz dokonano weryfikacji postawionych we wstępie tez.