Effect of body mass and selected elements of lifestyle on foot arch in early-school aged children.

Effect of body mass and physical activity on foot deformation occurrence in children is widely discussed. Anatomic and functional structure of foot does not allow to identify of causes of their defects. The goal of this study was to establish relationship between body mass index and selected elements of lifestyle and longitudinal and transversal foot arching in early-school aged children.The study was carried out on 100 primary school children (55 girls and 45 boys) aged 7-9 years. A measurement of height and weight of each child was performed in order to calculate body mass index (BMI). Weight classification was set by confrontation of BMI with age and sex adjusted percentile charts. Subsequently, digital footprint of both feet was obtained by applying podoscopic examination allowing to measure of Clarke’s angle and Wejsflog index. Then, postural and foot arching muscles strength was assessed. Parents were asked to fill the questionnaire concerning the way of spare time spending and lifestyle of their children.Body mass has significant effect on transverse foot arching only in boys of study group. Lifestyle elements like physical activity, way of spare time spending an nutritional habits have no significant effect on foot arching in children of both sexes in study group.

Wpływ masy ciała i aktywności fizycznej na występowanie wad stóp u dzieci jest przedmiotem szerokiego zainteresowania. Budowa anatomiczna i funkcjonalna stóp nie pozwala na jednoznaczne określenie przyczyn powstawania wad w ich obrębie. Celem pracy było ustalenie zależności pomiędzy podwyższoną masą ciała oraz wybranymi elementami stylu życia, a stopniem wysklepienia poprzecznego i podłużnego stopy u dzieci w wieku wczesnoszkolnym.Badaniu poddano 100 dzieci w wieku 7-9 lat. Dokonano pomiaru wzrostu i wagi ciała w celu obliczenia wskaźnika BMI. Klasyfikacji wagi dziecka dokonano porównując uzyskany wynik BMI z siatkami percentylowymi dostosowanymi do wieku. Na podstawie badania podoskopowego wyznaczono kąt Clarke’a, a także, wskaźnik Wejsfloga. Następnie wykonano badanie siły mięśni posturalnych oraz wysklepiających stopę. Wśród rodziców przeprowadzona została ankieta dotycząca sposobu spędzania wolnego czasu i stylu życia ich dzieci. Analiza wykazała istotną korelację pomiędzy BMI, a wysklepieniem poprzecznym stopy jedynie u chłopców w badanej grupie. Elementy stylu życia takie jak aktywność fizyczna, sposób spędzania wolnego czasu i nawyki żywieniowe nie wpływały istotnie na stopień wysklepienia stóp u dzieci obojga płci w badanej grupie.