Wstęp: Transplantacja rozumiana jest, jako zabieg polegający na przeniesieniu komórek, tkanek czy też narządów w obrębie organizmu lub między dwoma organizmami [1]. W Polsce w roku 2013 w grudniu, liczba dawców ogółem wyniosła 56, natomiast liczba dawców rzeczywistych wynosiła 42 przypadki [2]. Najczęściej przeszczepianym narządem, jeśli chodzi o Polskę, jest nerka, natomiast najrzadziej przeszczepianym organem w naszym kraju jest płuco. W roku 2013 na terenie Polski dokonano 1076 operacji przeszczepienia nerki od dawcy zmarłego i tylko 17 przeszczepów płuca [2]. Liczba osób wpisanych na Krajową Listę Oczekujących na przeszczepienie jest duża, natomiast możliwość ośrodków transplantologicznych, ze względu na niską liczbę dawców, wciąż jest niewystarczająca. Badania Centrum Opinii Społecznej przeprowadzone w roku 2007 na grupie 1000 Polaków wykazały, że za jedną z przyczyn niskiego odsetka pozyskiwanych narządów, ankietowani wskazali brak zaangażowania Kościoła Katolickiego w ideę transplantologii [3]. Dodatkowe przyczyny braku chęci oddania narządów po śmierci, to także względy religijne [3]. Wskazuje to na dużą potrzebę poznania postaw duchowieństwa w kwestii przeszczepiania narządów i zwiększenia zaangażowania kręgów religijnych w rozwój dziedziny transplantologii. Na podstawie Małego Rocznika Statystycznego 2013, wynika, iż blisko 87% ludności Polski stanowią wyznawcy Kościoła Rzymskokatolickiego (obrządek łaciński). W celu ujednolicenia nazewnictwa w poniższej pracy, zarówno osoby konsekrowane oraz osoby duchowne określane są mianem duchowieństwa. Cel: Celem pracy była ocena postaw duchowieństwa odnośnie transplantacji. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 50 osób duchownych metodą sondażu diagnostycznego, w ramach którego, posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety zmodyfikowanym o pytania pochodzące ze zbiorów Centrum Badania Opinii Społecznej. Wyniki: Ponad 60% ankietowanych zdecydowanie zgodziłoby się na to, by po ich śmierci pobrano narządy, w celu przeszczepienia innym. Znaczna część ankietowanych (98%) uznaje przeszczepianie narządów od innych zmarłych w celu ratowania zdrowia i życia biorcy. Grupa 32% badanych jest zdania, że idea pobierania narządów lub ich fragmentów od dawców żywych, powinna być mniej rozpowszechniana, ponieważ może szkodzić zdrowiu lub życiu potencjalnego dawcy, jednak 92% respondentów zgodziłoby się na taki zabieg, w razie konieczności przyjęcia przez nich narządu lub fragmentu narządu od dawcy żywego, spokrewnionego. Wnioski: W opinii ankietowanych idea oddawania narządów po śmierci jest słuszna w przypadku pobierania narządu od dawcy zmarłego. Najczęściej udzielaną odpowiedzią, jeśli chodzi o narząd, który ankietowani oddaliby po śmierci, są nerki, wątroba i serce. Respondenci z większą rezerwą odnoszą się do pobrania narządu od dawcy żywego, motywując to możliwością szkodzenia zdrowiu lub życiu dawcy. Zdaniem ankietowanych powodem szkodliwości takiego zabiegu może być chęć czerpania korzyści majątkowych z pobierania i przeszczepiania organów.
Introduction: Transplantation is understood as a procedure involving the transfer of cells, tissues or organs within the body or between two organisms [1]. In Poland in 2013, in December, the total number of donors was 56, while the number of actual donors was 42 cases [2]. The most common transplanted organ in Poland is kidney, the least likely transplanted organ in our country is lung. In the year 2013, the Polish operation has been 1076 kidney transplant from a deceased donor, and only 17 lung transplants [2]. Number of persons included in the National Transplant Waiting List is large, while the possibility of transplant centers, due to the low number of donors, is still insufficient. Center for Public Opinion Research conducted in 2007 on a group of 1,000 Poles have shown that one of the reasons for the low percentage of harvested organs, respondents indicated a lack of commitment of the Catholic Church in the idea of transplantation [3]. Additional reasons for the lack of willingness to donate organs after death, is also religious considerations [3]. This indicates a large need to know the attitudes of clergy in terms of organ transplantation and increase the involvement of religious circles in the development of the field of transplantation. Based on Statistical Yearbook 2013 shows that nearly 87% of the Polish population are Roman Catholics (Latin rite). In order to standardize terminology in this paper, both consecrated persons and members of the clergy are called clergy. Aim: The aim of the study was to assess the attitudes of the clergy to the transplantation. Material and methods: The study was conducted in a group of 50 members of the clergy and consecrated by a diagnostic survey in which copyright was used questionnaire modified to include questions from the collections of the Centre for Public Opinion Research. Results: Over 60% of respondents strongly would agree to the organ transplantation after their death. A significant portion of respondents (98%) considered the transplantation of organs from others who died in order to save the life and health of the recipient. Group 32% of the respondents believe that the idea of organ donation or fragments from living donors should be less disseminated, as it may harm the health or life of a potential donor, however, 92% of respondents would agree to such a procedure, if necessary, the adoption by them of an organ or part of organ from the living donor. Conclusions: According to the respondents the idea of organ donation after death is right for getting the organ from a deceased donor. The most common response when it comes to organ, which surveyed would give after death, is kidney, liver and heart. Respondents with higher reserve relate to download organ from living donors, because of the possibility of harm to the health of a pleasant life of the donor. According to respondents cause of harm in this treatment may be to reap the financial benefits of organ procurement and transplantation.
