LEGAL PROTECTION OF PHOTOGRAPHIC WORK AND ITS CREATOR IN THE AGE OF IMAGE CULTURE AND UNIVERSAL ACCESS TO PICTURE FIXING DEVICES

Photography as an art form for many years made ​​its way into the pantheon of esteemed means of artistic expression, developing its own identity eventually become independent and the most common area of creativity that shapes the contemporary culture of omnipresent image.Photographic work, as created by a man using a photographic technique, two-dimensional image of reality, has the ability to be subject to copyright conditioned premises formulated by the Law on copyright and related rights. Undoubted remains only requirement photographic work as a manifestation of human activity. The presence of other conditions, such as creative and individual character and determination in any form is not understood by the doctrine and jurisprudence in an unambiguous manner. It is categorically stated that the creative and individual character of the work may be tested only on the basis of the specific work as a result, not the whole creative process, and without excluding the possibility of the existence of parallel work. Nature of this result will not hold stencil work, routine, devoid of freedom of choice and the element of individuality originating from the creator. Already the smallest degree of creative work is enough to take its protection. Determination in any form boils down to assume the form of a song so specific that he was fit to be the object of perception of a person other than the author, even - as stated in this work - in the form of the told photographs scenario.The main obstacles to the recognition of photography as a matter of copyright law, such close relationship photographic image of his subject, as well as the dominance of a technical, this work brings to the rank of only not getting support doubts. Photography by the action of the person creating his imagination transforms reality, and does not reflect it faithfully, and equipment used by the author is merely an external manifestation artistic vision.As an entity of protection in terms of photographic work, appears as the creator of the original, and this regardless of the circumstances relating to his person. The creator of the photograph is the one who will create at least one creative element of the work - but not necessarily the person releasing the shutter button. Each individual case must be examined separately by to find the person or persons who have made choices that determine the shape of the photograph. It is possible because the occurrence of co-authorship photography - having to result from the agreement of all authors, as well as photographic works subsidiary which, being a development of the original work itself has elements that determine the protection of its creator by copyright law.

Fotografia jako dziedzina sztuki przez długie lata torowała sobie drogę do panteonu cenionych środków artystycznego wyrazu, wykształcając ostatecznie swoją własną tożsamość, stając się niezależną i najbardziej powszechną dziedziną twórczości, która kształtuje wszechobecną współcześnie kulturę obrazkową.Utwór fotograficzny, jako stworzony przez człowieka za pomocą techniki fotograficznej, dwuwymiarowy obraz rzeczywistości, posiada zdolność do bycia przedmiotem prawa autorskiego uwarunkowaną przesłankami sformułowanymi przez ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Bezsprzecznym pozostaje jedynie wymóg utworu fotograficznego jako przejawu dziełalności człowieka. Natomiast obecność pozostałych przesłanek, tj. twórczego i indywidualnego charakteru oraz ustalenia w jakiejkolwiek postaci nie jest pojmowana przez doktrynę i orzecznictwo w sposób jednoznaczny. Należy kategorycznie stwierdzić, iż twórczy i indywidualny charakter dzieła może być badany jedynie na podstawie analizy samego konkretnego wytworu jako rezultatu, nie zaś całego procesu twórczego, a także bez wykluczenia możliwości zaistnienia paralelnej twórczości. Charakteru tego nie będzie posiadać rezultat pracy szablonowej, rutynowej, pozbawionej swobody wyboru i pierwiastka indywidualności pochodzącego od twórcy. Natomiast już najmniejszy stopień twórczości dzieła wystarcza do objęcia go ochroną. Ustalenie w jakiejkolwiek postaci sprowadza się do przybrania przez utwór formy na tyle konkretnej, żeby był on zdatny do bycia obiektem percepcji innej osoby niż autor, nawet – jak stwierdzono w niniejszej pracy – w postaci opowiedzianego scenariusza fotografii. Główne przeszkody w uznaniu fotografii za przedmiot prawa autorskiego, tj. ścisły związek obrazu fotograficznego z jego przedmiotem, a także dominacja elementu technicznego niniejsza praca sprowadza do rangi jedynie nieznajdujących poparcia w rzeczywistości wątpliwości. Fotografia poprzez działanie osoby twórcy, jego wyobraźnię przekształca rzeczywistość, a nie odzwierciedla ją w sposób wierny, a wykorzystywany przez autora sprzęt jest jedynie narzędziem uzewnętrznienia wizji artystycznej. Jako podmiot ochrony w aspekcie utworu fotograficznego, jawi się w sposób pierwotny jego twórca i to bez względu na okoliczności odnoszące się do jego osoby. Twórcą fotografii jest ten, kto wykreuje co najmniej jeden element twórczy danego utworu – lecz niekoniecznie osoba zwalniająca spust migawki. Każdy jednostkowy przypadek autorstwa należy badać osobno w celu znalezienia osoby lub osób, które dokonały wyborów determinujących kształt fotografii. Możliwym jest bowiem także wystąpienie współautorstwa fotografii - muszącego wynikać z porozumienia wszystkich twórców, a także fotograficznego dzieła zależnego, które będąc opracowaniem pierwotnego dzieła, samo w sobie posiada elementy determinujące ochronę jego twórcy prawem autorskim.