Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Problem recepcji społecznej, stanu zachowania, konserwacji i użytkowania zabytków architektury socrealistycznej w Warszawie na przykładzie MDM-u oraz Pałacu Kultury i Nauki

Tytuł:
Problem recepcji społecznej, stanu zachowania, konserwacji i użytkowania zabytków architektury socrealistycznej w Warszawie na przykładzie MDM-u oraz Pałacu Kultury i Nauki
The problem with social reception, the state of preservation, the conservation and the usage of social realism monuments in Warsaw. Illustrated by the example of the MDM and the Palace of Science and Culture
Autorzy:
Żelazowska, Klaudia
Słowa kluczowe:
MDM; The Palace of Culture and Science; Socialist Realism; Warsaw
MDM; Pałac Kultury i Nauki; Realizm Socjalistyczny; Warszawa
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Inne
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The Palace of Culture and Science and Marszałkowska Residential District are the most common examples of socialist realism in Warsaw. As the monuments created in a period in the history of Polish which carries negative associations -"communism" - they have been identified with it for a long time regarded as "unwanted inheritance". Having been left alone, they has been perishing. They weren't preserved or protected in a proper way. However, the situation began to change in the twenty-first century, when it has been noted that these objects can't be hidden and it is necessary to face the problem. In my thesis I am investigating what is being done now in this direction, how these monuments are treated and how people view them now.

Pałac Kultury i Nauki oraz Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa są najbardziej typowymi przykładami realizmu socjalistycznego w Warszawie. Jako obiekty pochodzące ze źle kojarzonego okresu w historii kraju - "komunizmu" - były z nim utożsamiane i przez długi czas traktowane jak "niechciane dziedzictwo". Pozostawione same sobie niszczały, nie poddawano ich koniecznym konserwacjom i nie chroniono w należyty sposób. Sytuacja zaczęła się jednak zmieniać w XXI wieku, kiedy zauważono, że obiektów tych nie można po prostu ukryć, że trzeba podjąć wyzwanie i zmierzyć się z tym problemem. W swojej pracy chciałam prześledzić, jakie działania są podejmowane obecnie w tym kierunku, jak te zabytki są traktowane oraz jak zmienia się opinia publiczna na ich temat.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies