Tytuł pozycji:
Sacredness of mountains as a part of the natural landscape in Shintō
Praca przybliża temat sakralności gór na archipelagu japońskim. Krajobraz naturalny jest tu tłem dla przedstawienia kompleksu wierzeń i idei, mających związek z szeroko pojętymi wzniesieniami, a będących wyrazem umiłowania przyrody. Głównym celem jest analiza tego kompleksu wyobrażeń i przedstawienie jego złożoności zwłaszcza w kontekście wierzeń związanych z Yama no kami. Jest to ukazanie sakralności gór wyłącznie od strony rodzimej wiary Japończyków. Z racji asymilacji buddyzmu oraz taoizmu z shintō praca w dużej mierze oparta jest na folklorze japońskim, który wydaje się, zdołał przechować najwięcej elementów rodzimego kultu gór i wierzeń ich mieszkańców. Góry są rozpatrywane w czterech aspektach, poprzez które ujmuje się ich sakralność: 1) Personifikacja gór – postrzeganie ich jako żywych istot, bądź przepełnionych mocą, która kryje się za ich masywną formą; 2) Góry jako siedziby – poza byciem personifikowanymi, góry są wiązane z konkretnymi bóstwami, jako ich okazjonalne lub bardziej permanentne siedziby czy ucieleśnienia; 3) Miejsce ostatecznej podróży – wiara, że duchy zmarłych nawiedzają góry lub, że świat zmarłych jest umiejscowiony na szczycie; 4) Góry jako miejsce zamieszkania niezwykłych istot – oprócz bycia siedzibą bóstw, góry uważa się również za zamieszkane – jak inne części świata przyrodniczego – przez duchy i demony.
Dissertation outlines a topic of sacredness of mountains on the Japanese archipelago. The natural landscape is used here as a background for showing the complexity of beliefs and ideas - connected with broadly understood mountains and hills – that are expressions of love for the nature. The main focus is placed on analysis of this religious images and representations and show their complexity solely from the perspective of the indigenous religion of Japanese people, especially in the context of beliefs connected to Yama no kami. Because Shinto assimilated some elements from Buddhism and Taoism, this paper is mainly based on Japanese folklore which preserves the most elements of native mountain beliefs. Mountains are viewed in four aspects by which they are treated as sacred: 1) The personification of mountains – being regarded as alive, or possessed by a power hiding behind their massive forms; 2) Gods and mountains – besides being personified, mountains are associated with defined gods, either as their occasional or as their more permanent seats or abodes; 3) Place of the last journey – belief that ghosts haunt mountains or that Other world of the dead is situated on a mountain top; 4) Mountains as the abode of spirits – besides being the seat of gods, mountains are also inhabited like other parts of nature, by spirits, or are haunted by demons.