Jews in the Russian legislation in the 18th century based on the "Complete collection of laws of the Russian Empire"

The main purpose of this work is to present history and situation of Jews in Russian Empire in 18th. century, according to the decrees concerning this group of the population, included in Complete collection of laws of the Russian Empire (Полное собрание законов Российской Империи). That century was the key period from the perspective of the history of Jewish people in Tsarist Empire. In spite of the popular view in some situations their presence there was tolerated, however in the first half of the 18th. century dominated decrees demanding to expel Jews beyond the state borders. In Russia, especially among the rulers, dominated in that time deeply rooted aversion to this religious group. This situation changed during the reign of Catherina II, which, thanks to the Jews, wanted to contribute to the economic development of the state and populate new provinces. Russian administration faced a big challenge after the partitions of Poland and annexing, together with the occupied provinces of Polish–Lithuanian Commonwealth, a huge number of Jews. Initially, the decrees issued in order to include them in the framework of the Russian Empire, had hallmarks of assimilation, but ultimately they resulted in creating so-called pale of settlement and even greater isolation of Jews.

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie historii i sytuacji Żydów w Imperium Rosyjskim w XVIII wieku na podstawie dekretów odnoszących się do tej grupy ludności, zawartych w Pełnym zebraniu praw Imperium Rosyjskiego (Полное собрание законов Российской Империи). Wiek ten był kluczowym z punktu widzenia dziejów ludności żydowskiej w państwie carów. Wbrew powszechnej opinii w pewnych sytuacjach ich obecność była tam tolerowana, jednak I połowa XVIII wieku to głównie dekrety nakazujące wypędzenie Żydów poza granice państwa. W Rosji, również wśród panujących, dominowała wtedy jeszcze głęboko zakorzeniona niechęć do tej grupy wyznaniowej. Sytuacja ta zmieniła się za panowania Katarzyny II, która dzięki Żydom chciała przyczynić się do rozwoju ekonomicznego państwa i zaludnienia nowych prowincji. Przed dużym wyzwaniem administracja rosyjska stanęła w obliczu zaanektowania w rezultacie rozbiorów, wraz z zajętymi prowincjami Rzeczypospolitej, ogromnej liczby Żydów. Początkowo dekrety wydawane w celu włączenia ich w ramy społeczeństwa Imperium Rosyjskiego nosiły znamiona asymilacji jednak ostatecznie doprowadziły one do powstanie strefy osiedlenia i jeszcze większej izolacji tej grupy ludności.