Wpływ kultury starożytnego Egiptu na sztukę i religię Krety minojskiej w epoce brązu.

The aim of the Master thesis titled ‘The influence of culture of ancient Egypt on art and religion of Minoan Crete in the Bronze Age’ is an attempt to answer the question about the role that ancient Egypt has played in the development of a grand civilization on Crete. The thesis is divided into three main parts. Chapter one is a description of the discussion conducted between supporters of diffusion theory of culture and so-called isolationists. Afterwards, the archeological evidence for contacts between ancient Egypt and the Greek island in the Bronze Age is being collected and presented. The second chapter refers to the Egyptian influence visible in Cretan art. The creation of the Minoan writing, Nilotic scenes in Minoan wall-paintings, the genesis of the famous Cretan Labyrinth as well as usage of Egyptian techniques of constructing proportions for representations of human figures is being discussed. The last part of the thesis focuses on the hypothesis concerning solar nature of Minoan cult and its Egyptian sources. Three subsections contain examples of iconographic borrowings in forms representing sacred animals and hybrids - lions, sphinxes and griffins as well as the columns, which were the object of worship for the Minoans. What is also described is the evidence for the derivation of the Minoan Genius from the Egyptian tutelary deity Tawaret and solar interpretation of the famous Cretan religious symbol - "horns of consecration ". The keynote of this part of the thesis is identification of the main Cretan female deity with Egyptian goddess Hathor.

Celem pracy magisterskiej pod tytułem „Wpływ kultury starożytnego Egiptu na sztukę i religię Krety minojskiej w epoce brązu ” jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką starożytny Egipt odegrał dla rozwoju wspaniałej cywilizacji na Krecie. Praca podzielona jest na trzy główne części. W pierwszym rozdziale znajduje się opis dyskusji toczonej pomiędzy zwolennikami dyfuzjonistycznej teorii kulturowej i tak zwanymi izolacjonistami. Następnie gromadzone są dowody archeologiczne na kontakty pomiędzy starożytnym Egiptem a grecką wyspą w epoce brązu. Rozdział drugi dotyczy egipskich wpływów widocznych w sztuce kreteńskiej. Mowa tu o powstaniu pisma minojskiego, scenach nilotycznych w malarstwie ściennym, genezie powstania słynnego kreteńskiego Labiryntu oraz wykorzystaniu egipskiej techniki konstruowania proporcji dla przedstawień postaci ludzkich. Ostatnia część pracy poświęcona jest hipotezie o solarnym charakterze kultu minojskiego i jego egipskich źródłach. W trzech podrozdziałach zawarte są kolejno przykłady zapożyczeń ikonograficznych w postaci przedstawień świętych zwierząt i hybryd – lwów, sfinksów i gryfów, a także będących dla Minojczyków przedmiotem czci kolumn, dowody na pochodzenie minojskich Geniuszy od egipskiego bóstwa opiekuńczego Tawaret oraz solarna interpretacja słynnego kreteńskiego symbolu religijnego – „rogów konsekracyjnych”. Myślą przewodnią tej części pracy jest utożsamienie głównego żeńskiego bóstwa minojskiego z egipską boginią Hathor.