Znak towarowy w działalności przedsiębiorstwa w kontekście zgodności znaku z dobrymi obyczajami i porządkiem publicznym

Running a business involves offering the trader of goods or services and thus it is possible to meet the needs of the consumer. Access potential buyers to those offered by the enterprise goods or services are directly related to the possibility of their visibility in the market, hence the issue of marking entrepreneurs, businesses, goods and services is of great economic importance, and consequently legal. In Poland, the primary piece of legislation that regulates the use of trademarks is the law of industrial property law of 30 June 2000 (OJ 2001 No. 49, item. 508). According to her trademark is the description of the goods, which means that they are distinguished from products of a similar kind of competitive enterprises. Trademarks can fulfill three basic functions namely: designation of origin, quality and advertising. The first one allows to distinguish the goods from the goods of the same kind. A sign points the way to direct that the goods originate from the company using the mark, does not inform about the physical origin, but the commercial origin of the goods. The quality is realized in the course of trade by commodity tell buyers about the quality characteristics of the goods. The latter manifests itself in the real possibilities of use of the mark as a means of advertising and instrument control production and distribution processes. With reference to the subject of the work had to explain the concept of public order and good morals. It is a condition involving respected by the people of the rules of conduct, which failure, in the conditions of life in a particular community would expose them to serious conflicts and nuisance. The legal structure of decency does not have a statutory definition, therefore, using the premise of compliance with good practices in challenging resolutions, you need to support the achievements of the practice, which can best be seen in the jurisprudence of the courts. Examples of such decisions are going to be in Chapter III of this work. You have to agree with the view taken on the basis of non-binding already Trademark Act, that the refusal to register a trade mark under Article. 8 paragraph. 1 u.z.t. must be in a situation where marking its content violates public policy or principles of good manners - for example, contains obscene or vulgar, degrading or discriminatory ideas or promote constitutionally prohibited or prohibited by criminal law.

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z oferowaniem przez przedsiębiorcę towarów lub usług a dzięki temu istnieje możliwość zaspokojenia potrzeb konsumenta. Dostęp potencjalnych nabywców do oferowanych przez przedsiębiorstwo towarów czy usług jest związany bezpośrednio z możliwością ich rozpoznawalności na rynku, stąd problematyka oznaczenia przedsiębiorcy, przedsiębiorstwa, towarów oraz usług ma bardzo duże znaczenie gospodarcze, a w konsekwencji także prawne.W Polsce podstawowym aktem prawnym, który reguluje posługiwanie się znakami towarowymi jest ustawa prawo własności przemysłowej z 30 czerwca 2000 roku (Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508). Według niej znakiem towarowym jest takie oznaczenie towarów, które powoduje, że odróżniane są od produktów podobnego rodzaju z konkurencyjnych przedsiębiorstw. Znaki towarowe mogą spełniać trzy podstawowe funkcje a mianowicie: oznaczenia pochodzenia, jakościową oraz reklamową. Pierwsza z nich pozwala na odróżnienie danych towarów od towarów tego samego rodzaju. Znak wskazuje w sposób bezpośredni, że dany towar pochodzi z przedsiębiorstwa używającego danego znaku, nie informuje o fizycznym pochodzeniu, ale o komercyjnym pochodzeniu towaru. Funkcja jakościowa realizowana jest w obrocie gospodarczym przez przekazywanie nabywcom towaru informacji o cechach jakościowych towaru. Ostatnia z wymienionych przejawia się w realnych możliwościach wykorzystania znaku w charakterze środka reklamy i instrumentu sterującego procesami produkcyjno-dystrybucyjnymi.W nawiązaniu do tematu pracy w pracy należało wyjaśnić pojęcie porządku publicznego i dobrych obyczajów. Jest to stan polegający na przestrzeganiu przez ludzi reguł postępowania, jakich nieprzestrzeganie, w warunkach życia w określonej zbiorowości narażałoby ich na poważne konflikty oraz uciążliwości. Konstrukcja prawna dobrych obyczajów nie posiada własnej definicji ustawowej, dlatego, wykorzystując przesłankę zgodności z dobrymi obyczajami w podważaniu uchwał, trzeba wspomóc się osiągnięciami praktyki, jakie najlepiej widoczne są w orzecznictwie sądów. Przykłady takich orzeczeń przytoczone będą w rozdziale III niniejszej pracy. Trzeba się zgodzić z poglądem przyjętym na gruncie nieobowiązującej już ustawy o znakach towarowych, iż odmowa rejestracji znaku towarowego na podstawie art. 8 ust. 1 u.z.t. musi nastąpić w sytuacji, kiedy oznaczenie swoją treścią narusza zasady porządku publicznego albo zasady dobrych obyczajów - na przykład, zawiera treści obsceniczne czy wulgarne, poniżające albo dyskryminujące czy też propagujące idee konstytucyjnie zabronione lub zakazane na mocy przepisów prawa karnego.