Perspektywa transkulturowa w adaptacjach "Hamleta" na przykładzie filmów "Karmayogi i "The Banquet".

In my Master thesis I investigate two chosen adaptation of Shakesperare's "Hamlet" – Indian film „Karmayogi” and Chinese film „The Banquet”. Becasue of wide range of investigated topics I use numerous theories: transcultural, pertaing to globalisation and functioning of new media in modern world ( e.g. theories of G. Mathews, A. Appadurai, H. Bhaba, W. Welsha, M. Golka). I also recall some theories about film adaptations. My thesis is based on A. Helman theory of film adaptations. Before moving to films, I present some interpretations of Shakespeare's Hamlet. I recall famous works: L. S. Kingths, C.S. Lewis, S. Greenblat, J. Kott. I pay particular attention to character creation in Hamlet, as it is crucial to my analisis of the films. My intrests are centerd on the way Hamlet's themes are transformed in popular cinema. I investigate how under the influence of different cultures, the Hamlet's drama and Shakespearian characters change. Additionaly I consider what makes Hamlet attractive to these film directors, which elements and themes they use in their works and which they omit. I search for the reasons for those changes with the respect to the original play. And I analise how these changes influence the final version of the films.

W niniejszej pracy badam dwie wybrane adaptacje "Hamleta" W. Szekspira, mianowicie indyjski film "Karmayogi" i chiński film "The Banquet". W związku z szerokim zakresem badanego materiału, w swojej pracy powołuję się na liczne teorie transkulturowe, teorie dotyczące globalizacji oraz funkcjonowania nowych mediów we współczesnym świecie (na przykład teorie G. Mathewsa, A. Appaduraia, H. Bhabhy, W. Welsha, M. Golki). Przywołuję również teorie dotyczące adaptacji filmowych, za podstawę do badań służą mi tutaj prace A. Helman. Przed rozpoczęciem analizy filmowej zajmuję się interpretacją dzieła Szekspira. W mojej pracy powołuję się na słynne dzieła L.S. Kinghts'a, C. S. Lewisa, S. Greenblata i J. Kotta. Analizuję dramat Szekspira głównie pod kątem kreacji postaci, gdyż to jest najważniejsze dla późniejszych badań nad filmami. W analizie filmowej interesuje mnie przede wszystkim sposób przetworzenia wątków, ze wspomnianego dramatu Szekspira, w kinie popularnym. Badam również jak pod wpływem „tłumaczenia kulturowego” zmienia się obraz dramatu i postaci szekspirowskich. Ponadto rozważam, co jest w Hamlecie atrakcyjne dla reżyserów, jakie elementy i wątki wykorzystują w swoich filmach, a jakie pomijają. Interesują mnie przyczyny, z powodu których reżyserowie zdecydowali się na wprowadzenie konkretnych zmian w swoich dziełach w stosunku do oryginału oraz analizuję, jak te zmiany zaważyły na ostatecznym wyglądzie filmów.