Między glottodydaktyką a logopedią - techniki glottodydaktyczne w perspektywie logopedycznej

BETWEEN LANGUAGE TEACHING AND SPEECH THERAPY – LANGUAGE TEACHING TECHNIQUES IN SPEECH THERAPY PERSPECTIVESUMMARYThe aim of the thesis is to find and analyze the areas of research and practical solutions common for two scientific fields, namely, speech therapy and foreign language teaching. These two disciplines which focus on apparently different problems, have a lot in common – both concentrate on building and/or developing language competence of a language user though in case of speech therapy this user is a native speaker with some communication deficits, in case of language teaching – it is a foreigner who learns another language. The thesis illustrates this problem concentrating on the issue of building and developing linguistic competence (lexical, grammatical, phonological and orthographical) of above defined users, both in speech therapy and language teaching. The techniques implemented by speech therapists and language teachers to achieve this aim are thus the subject of thorough analysis. The conclusions are as follows: speech therapists should to a greater extend use in their work exercises characteristic for foreign language teaching. Language teachers on the other side can make broader use of speech therapy techniques.

MIĘDZY GLOTTODYDAKTYKĄ A LOGOPEDIĄ – TECHNIKI GLOTTODYDAKTYCZNE W PERSPEKTYWIE LOGOPEDYCZNEJSTRESZCZENIENiniejsza praca stanowi próbę odnalezienia podobieństw oraz różnic, a także obszarów wspólnych między dwiema dziedzinami naukowymi – logopedią, zajmującą się zagadnieniami zaburzeń mowy oraz glottodydaktyką, która koncentruje się na problematyce związanej z procesem uczenia się / nauczania języka innego niż rodzimy. Mimo pozornie innych pól zainteresowań obu dziedzin naukowych, daje się bowiem zauważyć między nimi podobieństwa nie tylko w zakresie podstaw teoretycznych, lecz przede wszystkim stosowanych rozwiązań praktycznych wypracowanych w ich ramach. Celem pracy jest odnalezienie wspólnych dla obu dziedzin obszarów, dzięki czemu poszerzy się nie tylko krąg rozwiązań metodycznych możliwych do wykorzystania w obu dziedzinach, lecz także pole badawcze każdej z nich. Praca koncentruje się na sposobach kształtowania kompetencji lingwistycznej w ramach glottodydaktyki polonistycznej oraz logopedii. Przedmiotem porównania stają się więc zagadnienia związane są z budowaniem i rozwijaniem kompetencji leksykalnej, gramatycznej, ortograficznej i fonologicznej, punktem wyjścia analiz są zaś techniki pracy stosowane w dydaktyce języka obcego. Wnioski, które z nich wypływają pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że warsztat logopedy może się znacznie wzbogacić dzięki wykorzystywaniu technik glottodydaktycznych. I na odwrót – w pracy glottodydaktycznej warto sięgać do rozwiązań wypracowanych przez logopedów.